Jerónimo Jacinto Espinosa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jerónimo Jacinto de Espinosa (ur. 18 lipca 1600 w Cocentaina w prow. Alicante, zm. 20 lutego 1667 w Walencji) – malarz hiszpańskiego baroku.
Imię i nazwisko |
Jerónimo Jacinto de Espinosa | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
Ważne dzieła | |||
| |||
|
Tworzył w Walencji. Cieszył się przychylnością króla Filipa IV Habsburga. Był synem artysty Jerónima Rodrígueza de Espinosy (1562 – 1630), u którego zdobywał pierwsze szlify. Znajdował się też pod ogromnym wpływem Francisco Ribalty, również mieszkającego i tworzącego w Walencji.
Był twórcą niezwykle płodnym. Zachowała się większość jego dzieł. Są to dzieła religijne, tworzone na zamówienie konkretnych wspólnot zakonnych i kościołów. W swym malarstwie operował światłocieniem. W technice tej dał wyraz swojej formacji malarskiej, która poprzez Ribaltę odwoływała się do Caravaggia. Naturalizm i szczególne dobieranie kolorów, obecne w malarstwie Espinosy, były wspólne dla innych twórców tego okresu tworzących w Madrycie, Sewilli i innych miastach Półwyspu Iberyjskiego.
Twórczość Espinosy wywarła wpływ na takich malarzy hiszpańskich, jak Vicente Salvador Gómez (ok. 1637-1678), Pablo Pontons (1630-1691), Gaspar de la Huerta (1645-1714), Urbano Fos (1615-1658), Mateo Gilarte (ok. 1629-1675) oraz jego syn Jacinto Espinosa de Castro (1631-1707)[1].