Junshirō Kobayashi
|
Data i miejsce urodzenia
|
11 czerwca 1991 Hachimantai
|
Klub
|
Megmilk Snow Brand Ski Team
|
Wzrost
|
168 cm[1]
|
Debiut w PŚ
|
10 stycznia 2009 w Val di Fiemme (52. miejsce; kombinacja norweska) 27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce; skoki narciarskie)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
19 listopada 2017 w Wiśle (1. miejsce)
|
Pierwsze zwycięstwo w PŚ
|
19 listopada 2017 w Wiśle
|
Rekord życiowy
|
239,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Junshirō Kobayashi (jap. 小林潤志郎 Kobayashi Junshirō; ur. 11 czerwca 1991 w Hachimantai) – japoński skoczek narciarski i kombinator norweski. Brązowy medalista z drużynowego konkursu skoków na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix w skokach narciarskich 2017. Medalista uniwersjady w skokach, mistrz świata juniorów z Hinterzarten z 2010 w kombinacji norweskiej. Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.
Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił w 2018 na Letalnicy w Planicy, gdzie uzyskał 239,5 metra[2].
Jego bracia Ryōyū i Tatsunao[3] oraz siostra Yūka[4] również uprawiają skoki narciarskie.
Przebieg kariery
Kombinacja norweska
Na arenie międzynarodowej zadebiutował 14 grudnia 2007 w Høydalsmo w Pucharze Świata B, gdzie zajął 77. miejsce. Trzykrotnie wystartował w zawodach Pucharu Świata. W sezonie 2008/2009 w Val di Fiemme zajął 52. i 45. miejsce, a rok później w Schonach nie ukończył zawodów[5].
Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2009 w Szczyrbskim Jeziorze indywidualnie zajął 21. miejsce, natomiast w konkursie drużynowym był ósmy. Rok później w Hinterzarten w zawodach indywidualnych zdobył złoty medal, wyprzedzając Marjana Jelenko i Janisa Morweisera. W konkursie drużynowym uplasował się na czwartej pozycji[5].
Skoki narciarskie
W 2011 w Otepää wziął udział w indywidualnym konkursie skoków na mistrzostwach świata juniorów, w których zajął 18. miejsce. W marcu tego samego roku w Zaō dwukrotnie wygrał zawody FIS Cup[6]. W lipcu i sierpniu 2011 zajął 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a konkursy Letniego Grand Prix kilkukrotnie kończył w najlepszej dziesiątce. 27 listopada 2011 w Ruce w swoim debiucie w Pucharze Świata w skokach narciarskich zajął 24. miejsce. W pierwszej połowie sezonu 2011/2012 regularnie zdobywał punkty cyklu, w najlepszym występie, 6 stycznia 2012 w Bischofshofen, sklasyfikowanym będąc na 16. pozycji[7].
W sezonie 2012/2013 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 22. miejscu[8]. Wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. Zdobył tam brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, a także był czwarty indywidualnie na skoczni normalnej i w drużynie męskiej oraz piąty w drużynie mieszanej. W styczniu 2014 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo[9].
W Letnim Grand Prix 2014 wystąpił we wszystkich konkursach, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu[10]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 6. pozycji[11]. W sezonu 2014/2015 Pucharu Świata kilkukrotnie zajął lokaty w drugiej dziesiątce, najwyższą – 13. – w marcu w Trondheim. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie był 25. na skoczni normalnej i 13. na dużej, a w drużynie zajął 4. pozycję. Wystartował też na Zimowej Uniwersjadzie 2015. Indywidualnie był piąty, zdobył natomiast złoty medal w konkursie zespołów mieszanych i srebrny w drużynie męskiej[10].
13 września 2015 zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix w Ałmaty, poza tym startem jeszcze trzykrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce cyklu. Zimą 2015/2016 punkty Pucharu Świata zdobywał jedynie w Sapporo[12]. Również w sezonie 2016/2017 w trzydziestce zawodów PŚ znalazł się jedynie w Japonii[13].
W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie wygrywał konkursy w Hakubie, a także był drugi w Czajkowskim[14]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na trzeciej pozycji[11]. 19 listopada 2017 zajął 1. miejsce w otwierających sezon 2017/2018 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, tym samym odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. W pierwszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w dziesiątce, poza występem w Wiśle najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. pozycji[14]. Na 4. lokacie uplasował się również w generalnej klasyfikacji 66. Turnieju Czterech Skoczni[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 29. miejsce indywidualnie, oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie był 31. na skoczni normalnej i 24. na dużej. W marcowych zawodach Pucharu Świata trzykrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce[14]. Cały sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 568 punktami[15].
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej indywidualnie sklasyfikowany został na 5. miejscu, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen[16]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. pozycji z 335 punktami[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął na obu skoczniach 17. miejsce, zaś w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył wraz z Yukiyą Satō, Daikim Itō i Ryōyū Kobayashim brązowy medal[16].
W ramach Letniego Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hakubie. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepszym występem Kobayashiego był otwierający sezon konkurs w Wiśle, w którym zajął 10. miejsce. Zawody kończył najczęściej w trzeciej dziesiątce[17]. Cykl zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 162 punktami[15].
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata ponownie najwyżej klasyfikowany był na inauguracji w Wiśle, na 15. miejscu[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 33. pozycji ze 113 punktami[15]. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 29. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej w konkursach indywidualnych[18].
W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[19]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 32. miejscu ze 179 punktami[15]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajał 27. lokatę na skoczni normalnej i 24. na skoczni dużej indywidualnie, a także 5. w drużynie męskiej. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 33. indywidualnie i 6. w drużynie[19].
Zdobywał medale mistrzostw Japonii: w 2017 złoty na skoczni normalnej i srebrny na dużej[20][21], w 2019 złoty na normalnej[22], w 2020 srebrny na normalnej i brązowy na dużej[23][24], a w 2021 brązowy na obu skoczniach[25][26].
Osiągnięcia (skoki narciarskie)
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
31.
|
10 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-98
|
HS-109
|
indywid.
|
93,0 m
|
–
|
98,8 pkt
|
160,5 pkt
|
Andreas Wellinger
|
24.
|
17 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Alpensia Jumping Park
|
K-125
|
HS-142
|
indywid.
|
122,0 m
|
122,0 m
|
224,8 pkt
|
60,9 pkt
|
Kamil Stoch
|
27.
|
6 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Snow Ruyi
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
97,5 m
|
92,5 m
|
234,0 pkt
|
41,0 pkt
|
Ryōyū Kobayashi
|
24.
|
12 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Snow Ruyi
|
K-125
|
HS-140
|
indywid.
|
130,0 m
|
134,0 m
|
252,0 pkt
|
44,1 pkt
|
Marius Lindvik
|
5.
|
14 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Snow Ruyi
|
K-125
|
HS-140
|
druż.[a]
|
128,5 m
|
120,0 m
|
882,8 pkt (204,1 pkt)
|
59,9 pkt
|
Austria
|
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
25.
|
21 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
89,5 m
|
89,0 m
|
214,3 pkt
|
38,4 pkt
|
Rune Velta
|
13.
|
26 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-120
|
HS-134
|
indywid.
|
119,0 m
|
130,0 m
|
222,7 pkt
|
46,0 pkt
|
Severin Freund
|
4.
|
28 lutego
|
2015
|
Falun
|
Lugnet
|
K-120
|
HS-134
|
druż.[b]
|
122,0 m
|
121,0 m
|
831,2 pkt (201,4 pkt)
|
41,4 pkt
|
Norwegia
|
17.
|
23 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
indywid.
|
116,0 m
|
132,0 m
|
230,0 pkt
|
49,4 pkt
|
Markus Eisenbichler
|
3.
|
24 lutego
|
2019
|
Innsbruck
|
Bergisel
|
K-120
|
HS-130
|
druż.[c]
|
127,0 m
|
126,0 m
|
920,2 pkt (233,0 pkt)
|
67,3 pkt
|
Niemcy
|
17.
|
1 marca
|
2019
|
Seefeld
|
Toni-Seelos-Olympiaschanze
|
K-99
|
HS-109
|
indywid.
|
89,5 m
|
97,0 m
|
199,4 pkt
|
18,9 pkt
|
Dawid Kubacki
|
29.
|
27 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
97,5 m
|
92,0 m
|
223,2 pkt
|
45,6 pkt
|
Piotr Żyła
|
32.
|
5 marca
|
2021
|
Oberstdorf
|
Schattenbergschanze
|
K-120
|
HS-137
|
indywid.
|
114,0 m
|
–
|
93,9 pkt
|
182,6 pkt
|
Stefan Kraft
|
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Skok 3
|
Skok 4
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
29.
|
19–20 stycznia
|
2018
|
Oberstdorf
|
im. Heiniego Klopfera
|
K-200
|
HS-235
|
indywid.
|
171,5 m
|
169,0 m
|
165,0 m
|
–[e]
|
408,7 pkt
|
243,2 pkt
|
Daniel-André Tande
|
33.
|
11–12 marca
|
2022
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-240
|
indywid.
|
175,0 m
|
–
|
–
|
–
|
137,5 pkt
|
716,7 pkt
|
Marius Lindvik
|
6.
|
13 marca
|
2022
|
Vikersund
|
Vikersundbakken
|
K-200
|
HS-240
|
druż.[d]
|
189,5 m
|
202,0 m
|
1433,9 pkt (308,6 pkt)
|
277,6 pkt
|
Słowenia
|
Indywidualnie
Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na uniwersjadzie – szczegółowo
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
4.
|
14 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
101,0 m
|
96,0 m
|
255,6 pkt
|
14,7 pkt
|
Sami Niemi
|
5.
|
17 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
druż. mix.[f]
|
98,5 m
|
98,0 m
|
488,7 pkt (259,3 pkt)
|
19,4 pkt
|
Rosja I
|
4.
|
18 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[g]
|
102,0 m
|
100,0 m
|
721,3 pkt (258,5 pkt)
|
35,7 pkt
|
Polska
|
3.
|
20 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-120
|
HS-134
|
indywid.
|
128,0 m
|
122,0 m
|
259,2 pkt
|
19,4 pkt
|
Krzysztof Biegun
|
5.
|
27 stycznia
|
2015
|
Szczyrbskie Jezioro
|
MS 1970 B
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
89,5 m
|
91,0 m
|
232,1 pkt
|
16,7 pkt
|
Władimir Zografski
|
1.
|
30 stycznia
|
2015
|
Szczyrbskie Jezioro
|
MS 1970 B
|
K-90
|
HS-100
|
druż. mix.[h]
|
94,0 m
|
–
|
202,4 pkt (110,6 pkt)
|
–
|
2.
|
1 lutego
|
2015
|
Szczyrbskie Jezioro
|
MS 1970 B
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[i]
|
95,0 m
|
95,0 m
|
702,3 pkt (248,5 pkt)
|
20,9 pkt
|
Rosja
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Przypisy
|
1.
|
19 listopada
|
2017
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
124,0 m
|
126,5 m
|
260,5 pkt
|
–
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
19 listopada
|
2017
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
124,0 m
|
126,5 m
|
260,5 pkt
|
1.
|
–
|
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Sezon 2011/2012
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
24
|
q
|
29
|
27
|
28
|
22
|
48
|
38
|
dq
|
42
|
16
|
-
|
-
|
-
|
-
|
41
|
32
|
49
|
q
|
q
|
34
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
40
|
Sezon 2012/2013
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
45
|
-
|
27
|
q
|
-
|
39
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
22
|
35
|
-
|
-
|
-
|
-
|
46
|
31
|
31
|
33
|
28
|
30
|
q
|
-
|
17
|
Sezon 2013/2014
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
34
|
64
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
0
|
Sezon 2014/2015
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
q
|
38
|
36
|
28
|
21
|
-
|
-
|
-
|
-
|
41
|
29
|
41
|
47
|
18
|
q
|
33
|
-
|
-
|
-
|
-
|
23
|
17
|
q
|
24
|
31
|
32
|
13
|
19
|
39
|
25
|
-
|
95
|
Sezon 2015/2016
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
q
|
40
|
45
|
-
|
-
|
44
|
48
|
45
|
q
|
36
|
q
|
-
|
-
|
28
|
21
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
13
|
Sezon 2016/2017
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
q
|
39
|
33
|
25
|
17
|
33
|
41
|
45
|
39
|
q
|
q
|
-
|
20
|
Sezon 2017/2018
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
1
|
10
|
-
|
-
|
4
|
7
|
8
|
6
|
4
|
6
|
7
|
31
|
11
|
-
|
-
|
7
|
34
|
17
|
17
|
23
|
7
|
10
|
568
|
Sezon 2018/2019
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
19
|
17
|
18
|
30
|
19
|
22
|
20
|
50
|
5
|
26
|
29
|
21
|
28
|
37
|
19
|
22
|
21
|
27
|
24
|
21
|
12
|
18
|
11
|
6
|
20
|
33
|
13
|
15
|
335
|
Sezon 2019/2020
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
10
|
17
|
26
|
29
|
36
|
-
|
-
|
23
|
dq
|
22
|
29
|
35
|
21
|
28
|
23
|
46
|
42
|
20
|
12
|
21
|
19
|
-
|
-
|
dq
|
22
|
27
|
24
|
162
|
Sezon 2020/2021
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
15
|
17
|
27
|
36
|
28
|
19
|
37
|
28
|
17
|
34
|
17
|
33
|
23
|
18
|
31
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
20
|
30
|
-
|
113
|
Sezon 2021/2022
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
11
|
42
|
44
|
15
|
15
|
33
|
9
|
31
|
23
|
11
|
44
|
19
|
14
|
37
|
45
|
32
|
34
|
20
|
27
|
22
|
33
|
25
|
38
|
34
|
q
|
34
|
q
|
29
|
179
|
Legenda
|
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja
q – zawodnik nie zakwalifikował się
- – zawodnik nie wystartował
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
1.
|
13 września
|
2015
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-125
|
HS-140
|
133,5 m
|
134,0 m
|
265,9 pkt
|
2.
|
26 sierpnia
|
2017
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
130,0 m
|
125,5 m
|
272,4 pkt
|
3.
|
27 sierpnia
|
2017
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
130,0 m
|
126,5 m
|
244,8 pkt
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
13 września
|
2015
|
Ałmaty
|
Gornyj Gigant
|
K-125
|
HS-140
|
133,5 m
|
134,0 m
|
265,9 pkt
|
1.
|
–
|
2.
|
26 sierpnia
|
2017
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
130,0 m
|
125,5 m
|
272,4 pkt
|
1.
|
–
|
3.
|
27 sierpnia
|
2017
|
Hakuba
|
Olimpijska
|
K-120
|
HS-131
|
130,0 m
|
126,5 m
|
244,8 pkt
|
1.
|
–
|
4.
|
10 września
|
2017
|
Czajkowskij
|
Snieżynka
|
K-95
|
HS-102
|
105,0 m
|
–[e]
|
118,6 pkt
|
2.
|
10,6 pkt
|
Anže Lanišek
|
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
stan na 7 sierpnia 2022
2011
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
dq
|
10
|
16
|
32
|
48
|
q
|
8
|
10
|
9
|
-
|
-
|
128
|
2012
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
36
|
9
|
21
|
22
|
-
|
11
|
9
|
40
|
13
|
121
|
2013
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
45
|
29
|
q
|
44
|
29
|
24
|
34
|
47
|
24
|
36
|
q
|
18
|
2014
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
11
|
17
|
13
|
14
|
6
|
5
|
8
|
25
|
14
|
217
|
2015
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
36
|
22
|
15
|
32
|
35
|
-
|
10
|
6
|
10
|
1
|
43
|
217
|
2016
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
30
|
29
|
37
|
39
|
21
|
29
|
10
|
11
|
50
|
43
|
65
|
2017
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
48
|
46
|
23
|
1
|
1
|
10
|
2
|
14
|
32
|
332
|
2018
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
6
|
27
|
24
|
20
|
dq
|
-
|
dq
|
15
|
13
|
98
|
2019
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
8
|
17
|
38
|
15
|
8
|
4
|
29
|
q
|
146
|
2021
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
22
|
39
|
9
|
2022
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
22
|
8
|
9
|
|
|
|
70
|
Legenda
|
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja
q – zawodnik nie zakwalifikował się
- – zawodnik nie wystartował
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon
|
Miejsce
|
2011
|
32[27].
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
18 stycznia
|
2014
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
128,0 m
|
123,5 m
|
249,7 pkt
|
2.
|
13,0 pkt
|
Markus Eisenbichler
|
2.
|
19 stycznia
|
2014
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
121,5 m
|
135,0 m
|
258,2 pkt
|
2.
|
29,6 pkt
|
Markus Eisenbichler
|
3.
|
20 lutego
|
2021
|
Brotterode
|
Inselbergschanze
|
K-105
|
HS-117
|
114,5 m
|
112,5 m
|
265,6 pkt
|
3.
|
4,3 pkt
|
Stefan Hula
|
4.
|
21 lutego
|
2021
|
Brotterode
|
Inselbergschanze
|
K-105
|
HS-117
|
111,5 m
|
109,5 m
|
268,8 pkt
|
2.
|
3,4 pkt
|
Tomasz Pilch
|
stan po zakończeniu sezonu 2020/2021
Sezon 2013/2014
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
19
|
2
|
2
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
172
|
Sezon 2016/2017
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
25
|
7
|
33
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
42
|
Sezon 2020/2021
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
4
|
5
|
6
|
13
|
6
|
7
|
3
|
2
|
-
|
-
|
-
|
-
|
371
|
Legenda
|
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
- – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
stan po zakończeniu LPK 2018
2011
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
14
|
55
|
4
|
3
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
128
|
2012
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
4
|
26
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
55
|
2014
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
9
|
11
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
53
|
Legenda
|
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
- – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
1.
|
9 marca
|
2011
|
Zaō
|
Yamagata
|
K-90
|
HS-100
|
100,5 m
|
94,5 m
|
261,0 pkt
|
2.
|
10 marca
|
2011
|
Zaō
|
Yamagata
|
K-90
|
HS-100
|
95,0 m
|
92,5 m
|
243,5 pkt
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
9 marca
|
2011
|
Zaō
|
Yamagata
|
K-90
|
HS-100
|
100,5 m
|
94,5 m
|
261,0 pkt
|
1.
|
–
|
2.
|
10 marca
|
2011
|
Zaō
|
Yamagata
|
K-90
|
HS-100
|
95,0 m
|
92,5 m
|
243,5 pkt
|
1.
|
–
|
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2020/2021
Sezon 2010/2011
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
1
|
1
|
200
|
Legenda
|
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
- − zawodnik nie wystartował
dq – dyskwalifikacja
|