Junshirō Kobayashi - Wikiwand
For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Junshirō Kobayashi.

Junshirō Kobayashi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Junshirō Kobayashi
Data i miejsce urodzenia 11 czerwca 1991
Hachimantai
Klub Megmilk Snow Brand Ski Team
Wzrost 168 cm[1]
Debiut w PŚ 10 stycznia 2009 w Val di Fiemme (52. miejsce; kombinacja norweska)
27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce; skoki narciarskie)
Pierwsze punkty w PŚ 27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 19 listopada 2017 w Wiśle (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ 19 listopada 2017 w Wiśle
Rekord życiowy 239,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Skoki narciarskie
Mistrzostwa świata
brąz Seefeld 2019 duża druż.
Uniwersjada
złoto Szczyrbskie Jezioro 2015 norm. druż. miesz.
srebro Szczyrbskie Jezioro 2015 norm. druż.
brąz Trydent 2013 duża
Letnie Grand Prix
3. miejsce
2017
Kombinacja norweska
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Hinterzarten 2010 Sprint
Multimedia w Wikimedia Commons

Junshirō Kobayashi (jap. 小林潤志郎 Kobayashi Junshirō; ur. 11 czerwca 1991 w Hachimantai) – japoński skoczek narciarski i kombinator norweski. Brązowy medalista z drużynowego konkursu skoków na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix w skokach narciarskich 2017. Medalista uniwersjady w skokach, mistrz świata juniorów z Hinterzarten z 2010 w kombinacji norweskiej. Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.

Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił w 2018 na Letalnicy w Planicy, gdzie uzyskał 239,5 metra[2].

Jego bracia Ryōyū i Tatsunao[3] oraz siostra Yūka[4] również uprawiają skoki narciarskie.

Przebieg kariery

Kombinacja norweska

Na arenie międzynarodowej zadebiutował 14 grudnia 2007 w Høydalsmo w Pucharze Świata B, gdzie zajął 77. miejsce. Trzykrotnie wystartował w zawodach Pucharu Świata. W sezonie 2008/2009 w Val di Fiemme zajął 52. i 45. miejsce, a rok później w Schonach nie ukończył zawodów[5].

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2009 w Szczyrbskim Jeziorze indywidualnie zajął 21. miejsce, natomiast w konkursie drużynowym był ósmy. Rok później w Hinterzarten w zawodach indywidualnych zdobył złoty medal, wyprzedzając Marjana Jelenko i Janisa Morweisera. W konkursie drużynowym uplasował się na czwartej pozycji[5].

Skoki narciarskie

W 2011 w Otepää wziął udział w indywidualnym konkursie skoków na mistrzostwach świata juniorów, w których zajął 18. miejsce. W marcu tego samego roku w Zaō dwukrotnie wygrał zawody FIS Cup[6]. W lipcu i sierpniu 2011 zajął 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a konkursy Letniego Grand Prix kilkukrotnie kończył w najlepszej dziesiątce. 27 listopada 2011 w Ruce w swoim debiucie w Pucharze Świata w skokach narciarskich zajął 24. miejsce. W pierwszej połowie sezonu 2011/2012 regularnie zdobywał punkty cyklu, w najlepszym występie, 6 stycznia 2012 w Bischofshofen, sklasyfikowanym będąc na 16. pozycji[7].

W sezonie 2012/2013 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 22. miejscu[8]. Wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. Zdobył tam brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, a także był czwarty indywidualnie na skoczni normalnej i w drużynie męskiej oraz piąty w drużynie mieszanej. W styczniu 2014 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo[9].

W Letnim Grand Prix 2014 wystąpił we wszystkich konkursach, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu[10]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 6. pozycji[11]. W sezonu 2014/2015 Pucharu Świata kilkukrotnie zajął lokaty w drugiej dziesiątce, najwyższą – 13. – w marcu w Trondheim. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie był 25. na skoczni normalnej i 13. na dużej, a w drużynie zajął 4. pozycję. Wystartował też na Zimowej Uniwersjadzie 2015. Indywidualnie był piąty, zdobył natomiast złoty medal w konkursie zespołów mieszanych i srebrny w drużynie męskiej[10].

13 września 2015 zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix w Ałmaty, poza tym startem jeszcze trzykrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce cyklu. Zimą 2015/2016 punkty Pucharu Świata zdobywał jedynie w Sapporo[12]. Również w sezonie 2016/2017 w trzydziestce zawodów PŚ znalazł się jedynie w Japonii[13].

W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie wygrywał konkursy w Hakubie, a także był drugi w Czajkowskim[14]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na trzeciej pozycji[11]. 19 listopada 2017 zajął 1. miejsce w otwierających sezon 2017/2018 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, tym samym odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. W pierwszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w dziesiątce, poza występem w Wiśle najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. pozycji[14]. Na 4. lokacie uplasował się również w generalnej klasyfikacji 66. Turnieju Czterech Skoczni[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 29. miejsce indywidualnie, oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie był 31. na skoczni normalnej i 24. na dużej. W marcowych zawodach Pucharu Świata trzykrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce[14]. Cały sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 568 punktami[15].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej indywidualnie sklasyfikowany został na 5. miejscu, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen[16]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. pozycji z 335 punktami[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął na obu skoczniach 17. miejsce, zaś w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył wraz z Yukiyą Satō, Daikim Itō i Ryōyū Kobayashim brązowy medal[16].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hakubie. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepszym występem Kobayashiego był otwierający sezon konkurs w Wiśle, w którym zajął 10. miejsce. Zawody kończył najczęściej w trzeciej dziesiątce[17]. Cykl zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 162 punktami[15].

Zdobywał medale mistrzostw Japonii: w 2017 złoty na skoczni normalnej i srebrny na dużej[18][19], w 2019 złoty na normalnej[20], a w 2020 srebrny na normalnej i brązowy na dużej [21][22].

Osiągnięcia (skoki narciarskie)

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang – 31. miejsce (K-98), 24. miejsce (K-125)

Starty J. Kobayashiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 93,0 m – 98,8 pkt 160,5 pkt Andreas Wellinger
24. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 122,0 m 122,0 m 224,8 pkt 60,9 pkt Kamil Stoch

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun – 25. miejsce (K-90), 13. miejsce (K-120)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 17. miejsce (K-120), 17. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf – 29. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-120)

Drużynowo

2015 Szwecja Falun – 4. miejsce (K-120)[a]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – brązowy medal (K-120)[b]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 89,0 m 214,3 pkt 38,4 pkt Rune Velta
13. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 119,0 m 130,0 m 222,7 pkt 46,0 pkt Severin Freund
4. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[a] 122,0 m 121,0 m 831,2 pkt (201,4 pkt) 41,4 pkt Norwegia
17. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 116,0 m 132,0 m 230,0 pkt 49,4 pkt Markus Eisenbichler
3.
 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[b] 127,0 m 126,0 m 920,2 pkt (233,0 pkt) 67,3 pkt Niemcy
17. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 89,5 m 97,0 m 199,4 pkt 18,9 pkt Dawid Kubacki
29. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,0 m 223,2 pkt 45,6 pkt Piotr Żyła
32. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 114,0 m – 93,9 pkt 182,6 pkt Stefan Kraft

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2018 Niemcy Oberstdorf – 29. miejsce

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
29. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 171,5 m 169,0 m 165,0 m –[c] 408,7 pkt 243,2 pkt Daniel-André Tande

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2011 Estonia Otepää – 18. miejsce

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 28 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 84,0 m 217,0 pkt 38,0 pkt Władimir Zografski

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2011/2012 52.
2012/2013 60.
2013/2014 niesklasyfikowany
2014/2015 44.
2015/2016 61.
2016/2017 54.
2017/2018 11.
2018/2019 19.
2019/2020 30.
2020/2021 33.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 19 listopada 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 126,5 m 260,5 pkt –

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 listopada 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 126,5 m 260,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2011/2012
punkty
24 q 29 27 28 22 48 38 - 42 16 - - - - 41 32 49 q q 34 - - - - - 40
Sezon 2012/2013
punkty
45 - 27 q - 39 - - - - - - - 22 35 - - - - 46 31 31 33 28 30 q - 17
Sezon 2013/2014
punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 34 64 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2014/2015
punkty
q 38 36 28 21 - - - - 41 29 41 47 18 q 33 - - - - 23 17 q 24 31 32 13 19 39 25 - 95
Sezon 2015/2016
punkty
q 40 45 - - 44 48 45 q 36 q - - 28 21 - - - - - - - - - - - - - - 13
Sezon 2016/2017
punkty
- - - - - - - - - - - - - - q 39 33 25 17 33 41 45 39 q q - 20
Sezon 2017/2018
punkty
1 10 - - 4 7 8 6 4 6 7 31 11 - - 7 34 17 17 23 7 10 568
Sezon 2018/2019
punkty
19 17 18 30 19 22 20 50 5 26 29 21 28 37 19 22 21 27 24 21 12 18 11 6 20 33 13 15 335
Sezon 2019/2020
punkty
10 17 26 29 36 - - 23 - 22 29 35 21 28 23 46 42 20 12 21 19 - - - 22 27 24 162
Sezon 2020/2021
punkty
15 17 27 36 28 19 37 28 17 34 17 33 23 18 31 - - - - - - - 20 30 - 113
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2011/2012 46.
2014/2015 38.
2015/2016 54.
2017/2018 4.
2018/2019 25.
2019/2020 29.
2020/2021 18.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2017 54.
2018 16.
2019 19.
2020 20.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2019 16.
2020 16.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2018 7.
2019 13.
2021 33.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2020 22.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2011/2012 niesklasyfikowany
2012/2013 niesklasyfikowany
2014/2015 31.
2016/2017 niesklasyfikowany
2017/2018 14.
2018/2019 23.
2019/2020 20.
2020/2021 30.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2011 23.
2012 17.
2013 67.
2014 6.
2015 11.
2016 41.
2017 3.
2018 19.
2019 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 września 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 265,9 pkt
2. 26 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 125,5 m 272,4 pkt
3. 27 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 126,5 m 244,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 września 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 265,9 pkt 1. –
2. 26 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 125,5 m 272,4 pkt 1. –
3. 27 sierpnia 2017 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 126,5 m 244,8 pkt 1. –
4. 10 września 2017 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 105,0 m –[c] 118,6 pkt 2. 10,6 pkt Anže Lanišek

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2019

2011
punkty
- 10 16 32 48 q 8 10 9 - - 128
2012
punkty
36 9 21 22 - 11 9 40 13 121
2013
punkty
45 29 q 44 29 24 34 47 24 36 q 18
2014
punkty
11 17 13 14 6 5 8 25 14 217
2015
punkty
36 22 15 32 35 - 10 6 10 1 43 217
2016
punkty
30 29 37 39 21 29 10 11 50 43 65
2017
punkty
48 46 23 1 1 10 2 14 32 332
2018
punkty
6 27 24 20 - - - 15 13 98
2019
punkty
8 17 38 15 8 4 29 q 146
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2011 32[23].

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2013/2014 31.
2016/2017 85.
2020/2021 11.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 stycznia 2014 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 128,0 m 123,5 m 249,7 pkt 2. 13,0 pkt Markus Eisenbichler
2. 19 stycznia 2014 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 121,5 m 135,0 m 258,2 pkt 2. 29,6 pkt Markus Eisenbichler
3. 20 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 114,5 m 112,5 m 265,6 pkt 3. 4,3 pkt Stefan Hula
4. 21 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 111,5 m 109,5 m 268,8 pkt 2. 3,4 pkt Tomasz Pilch

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2013/2014
punkty
- - - - - - - - - 19 2 2 - - - - - - - - - - - - 172
Sezon 2016/2017
punkty
- - - - - - - - - - - 25 7 33 - - - - - - - - - - - - - - - - 42
Sezon 2020/2021
punkty
- - - - - - - 4 5 6 13 6 7 3 2 - - - - 371
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  -  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2011 17.
2012 54.
2014 48.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 lipca 2011 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 113,5 m 107,5 m 252,8 pkt 3. 6,9 pkt Peter Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2018

2011
punkty
14 55 4 3 - - - - - - 128
2012
punkty
- - - - 4 26 - - - - - - - - 55
2014
punkty
- - 9 11 - - - - - - - - - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  -  – dyskwalifikacja

Osiągnięcia (kombinacja norweska)

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
21. 5 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Sprint HS100/5 km 13:26,0 +1:15,3 Włochy Alessandro Pittin
8. 7 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro Sztafeta HS100/4x5 km[d] 53:17,3 +3:38,3  Norwegia
1.
 27 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55,4 - -
4. 31 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[e] 53:00,1 +2:45.6  Niemcy

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2008/2009
Ruka – Gundersen 10km Ruka – Gundersen 10km Trondheim – Gundersen 10km Trondheim – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Val di Fiemme – Bieg masowy 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Whistler – Gundersen 10km Whistler – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Klingenthal – Gundersen 10km Klingenthal – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Vikersund – Gundersen 10km Vikersund – Gundersen 10km punkty
- - - - - - - - - 52 45 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Ruka – Gundersen 10km Ruka – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Lillehammer – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Ramsau – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Oberhof – Gundersen 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Val di Fiemme – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Chaux-Neuve – Gundersen 10km Schonach – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Seefeld – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Lahti – Gundersen 10km Oslo – Gundersen 10km punkty
- - - - - - - - - - - - - dnf - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się

DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato punkty
77 dns 70 dns 59 57 - - - - - 18 6 14 16 - - - - 86
Sezon 2008/2009
punkty
- - - - 67 55 - - 37 43 27 24 - - - - - - - - - 11
Sezon 2009/2010
punkty
34 24 26 23 - - - - - - - - - - - - - - - 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Junshirō Kobayashi, Daiki Itō, Taku Takeuchi, Noriaki Kasai
  2. ↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Daiki Itō, Junshirō Kobayashi, Ryōyū Kobayashi
  3. ↑ a b Seria konkursowa została odwołana.
  4. ↑ Skład drużyny: Hiroo Sasaki, Junshirō Kobayashi, Aguri Shimizu, Yoshito Watabe
  5. ↑ Skład drużyny: Hiroyuki Tanaka, Yoshito Watabe, Hiroo Sasaki, Junshirō Kobayashi

Przypisy

  1. ↑ 小林 潤志郎（こばやし　じゅんしろう） (jap.). meg-snow.com. [dostęp 2019-01-24].
  2. ↑ Skoki Narciarskie - Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-01-29].
  3. ↑ Marcin Iwankiewicz: Kobayashich ci u nich dostatek... Tatsunao Kobayashi w kadrze Japonii na MŚJ w Lahti. sport.tvp.pl, 2019-01-09. [dostęp 2019-01-13].
  4. ↑ Paweł Baran: PŚ w Wiśle: Junshiro Kobayashi – od autsajdera do lidera. sport.tvp.pl, 2017-11-20. [dostęp 2019-01-13].
  5. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  6. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2011 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  7. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  8. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  9. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  10. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  11. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Grand Prix Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  12. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  13. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  14. ↑ a b c KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  15. ↑ a b c d KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-11-01].
  16. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25].
  17. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-11-01].
  18. ↑ Dominik Formela: J. Kobayashi oraz Takanashi górą w Japonii, Althaus mistrzynią Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-04. [dostęp 2018-05-30].
  19. ↑ Dominik Formela: Kasai nokautuje na Okurayamie!. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2018-05-30].
  20. ↑ Dominik Formela: Takanashi i J. Kobayashi najlepsi na Miyanomori. skijumping.pl, 2019-10-26. [dostęp 2020-11-01].
  21. ↑ Dominik Formela: Y. Sato mistrzem Japonii z rekordem skoczni, Takanashi najlepszą kobietą. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2020-11-01].
  22. ↑ Dominik Formela: Y. Sato podwójnym mistrzem Japonii. skijumping.pl, 2020-10-25. [dostęp 2020-11-01].
  23. ↑ Marcin Hetnał: Skoki Narciarskie: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2011-08-18].

Bibliografia

{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license. Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license. Credit: (see original file).
Junshirō Kobayashi
Listen to this article