Karl Neckermann
lekkoatleta niemiecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karl Neckermann (ur. 14 marca 1911 w Mannheim, zm. 7 marca 1984 tamże[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter, mistrz Europy z 1938.
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1911 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 marca 1984 | |||||||||
Wzrost |
177 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Startował na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie w biegu na 200 metrów, ale odpadł w półfinale[1].
13 sierpnia 1938 podczas zawodów w Berlinie niemiecka sztafeta 4 × 100 metrów z Neckermannem na trzeciej zmianie ustanowiła czasem 40,3 s rekord Niemiec i najlepszy wynik w Europie (nie uznany za rekord Europy) w tej konkurencji (skład niemieckiej sztafety: Manfred Kersch, Gerd Hornberger, Neckermann i Jakob Scheuring)[2][3].
Na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu Neckermann został mistrzem Europy w biegu sztafetowym 4 × 100 metrów (sztafeta niemiecka ponownie biegła w składzie: Kersch, Hornberger, Neckermann i Scheuring)[4]. 8 lipca 1939 Neckermann wyrównał (wynikiem 10,3 s.) rekord Niemiec w biegu na 100 metrów[2], a trzy tygodnie później w Berlinie biegł na trzeciej zmianie sztafety 4 x 100 m, która poprawiła rekord Europy wynikiem 40,1 s. (wraz z Neckermannem biegli w niej Erich Borchmeyer, Hornberger i Scheuring)[3].
Był mistrzem Niemiec w biegu na 100 metrów w 1939 i brązowym medalistą w 1937[5]; był mistrzem w biegu na 200 metrów w 1935, wicemistrzem w 1937 i 1939 oraz brązowym medalistą w 1936[6].