Kibō
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kibō (希望 – nadzieja) lub JEM (od ang. Japanese Experiment Module, Japoński Moduł Eksperymentalny) – japońskie laboratorium, element Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), którego pierwszy człon został zainstalowany podczas misji STS-123 w marcu 2008. Głównym przeznaczeniem, zaprojektowanego przez Japońską Agencję Eksploracji Aerokosmicznej (JAXA) Kibō, jest przeprowadzanie eksperymentów naukowych w próżni.
JEM posiada stanowiska do równoczesnej pracy dwóch osób, jednakże w laboratorium może przebywać jednocześnie nawet czterech członków załogi ISS.
Operacje systemowe i eksperymenty przeprowadzane w Kibō są kontrolowane z Mission Control Room w Space Station Operations Facility znajdującego się w ośrodku Tsukuba Space Center (prefektura Ibaraki, Japonia).
30 maja 2003 moduł PM został przewieziony z Japonii do Stanów Zjednoczonych do Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego. NASA wyniosła na orbitę cały kompleks JEM w trzech lotach:
- Kibō Experiment Logistics Module Pressurized Section (ELM-PS) – tymczasowo dołączony do spodniego węzła modułu Harmony 14 marca 2008 w czasie misji STS-123, po instalacji PM, 6 czerwca 2008, przeniesiony na jego docelowe miejsce w górnej części modułu PM,
- Pressurized Module (PM), Remote Manipulator System (JEMRMS) – podłączony do lewego węzła Harmony, a następnie połączony z JEM ELM-PS w dniach 3-8 czerwca 2008 (misja STS-124),
- Exposed Facility (EF) – został dostarczony 15 lipca 2009 w misji STS-127.