Lata 1994–1998
W sierpniu 1994 zajął 14. miejsce indywidualnie oraz 12. drużynowo na nieoficjalnych mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen. Rok później w tych samych zawodach zajął 4. lokatę indywidualnie. W grudniu 1996 wystąpił w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Kontynentalnego. W lutym 1997 wystartował na mistrzostwach świata juniorów – zajął 61. miejsce indywidualnie oraz 11. w rywalizacji drużynowej. 6 września 1997 zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Kontynentalnego, zajmując 51. pozycję we Frenštácie. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 1998 w Sankt Moritz zajął 9. miejsce drużynowo oraz 30. indywidualnie. W lutym 1998 po raz pierwszy w karierze wystartował na zimowych igrzyskach olimpijskich. Indywidualnie zajął 59. lokatę na skoczni normalnej oraz 51. na skoczni dużej, zaś w konkursie drużynowym zajął 13. pozycję. 12 sierpnia 1998 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 43. miejsce. Następnego dnia zdobył pierwsze punkty tego cyklu za zajęcie 27. pozycji[2].
Lata 1999–2001
W styczniu 1999 czterokrotnie odpadał w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata. W lutym 1999 po raz trzeci wystartował na mistrzostwach świata juniorów, zajmując 13. miejsce w konkursie drużynowym oraz 26. indywidualnie. W tym samym miesiącu wystartował również na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1999, gdzie zarówno zawody na skoczni normalnej jak i dużej ukończył w siódmej dziesiątce. 28 listopada 1999 zadebiutował w indywidualnym konkursie Pucharu Świata, zajmując 64. miejsce w Kuopio. 25 stycznia 2000 zajął wraz z reprezentacją Korei 9. lokatę w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Hakubie. 5 lutego zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu, konkurs w Willingen kończąc na 27. pozycji. 26 lutego 2000 zawody Pucharu Kontynentalnego w Schönwaldzie ukończył na 5. pozycji. Latem 2000 wystąpił w sześciu konkursach Letniego Grand Prix, najlepszy wynik (31. miejsce) osiągając 2 września podczas zawodów w Sapporo. W lutym 2001 po raz ostatni wystartował na mistrzostwach świata juniorów, zajmując 29. miejsce indywidualnie. Na Zimowej Uniwersjadzie 2001 zajął 10. i 21. miejsce indywidualnie oraz zdobył srebrny medal drużynowo. Na Mistrzostwach Świata 2001 w Lahti zarówno na skoczni normalnej, jak i dużej odpadł w kwalifikacjach. 5 sierpnia 2001 zajął wraz z reprezentacją Korei 2. miejsce w konkursie drużynowym Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie[2].
Lata 2011–2018
Na Mistrzostwach Świata 2011 w Oslo indywidualnie na skoczni normalnej odpadł w kwalifikacjach, a zawody na skoczni dużej ukończył na, ostatnim, 50. miejscu. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 zajął 42. miejsce indywidualnie na skoczni normalnej oraz 11. drużynowo na skoczni dużej. W lutym 2015 w Falun po raz ostatni wystartował Na mistrzostwach świata – indywidualnie dwukrotnie odpadł w kwalifikacjach a w rywalizacji drużynowej zajął z reprezentacją Korei 11. miejsce. 23 stycznia 2016 zajął 4. lokatę w konkursie FIS Cupu w Pjongczangu. W lutym 2017 na igrzyskach azjatyckich zajął 8. i 9. miejsce indywidualnie oraz zdobył brązowy medal drużynowo. W międzynarodowych zawodach rangi FIS po raz ostatni wystartował w lutym 2018 podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Pjongczangu – indywidualnie odpadł w kwalifikacjach a w rywalizacji drużynowej zajął 12. miejsce[2].
Po sezonie 2017/2018 zakończył karierę sportową[3].
Starty Kima Hyun-ki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[uwaga 4] |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
59. |
11 lutego |
1998 |
Hakuba |
Olimpijska |
K-90 |
– |
indywid. |
65,5 m |
– |
61,5 pkt |
173,0 pkt |
Jani Soininen |
51. |
15 lutego |
1998 |
Hakuba |
Olimpijska |
K-120 |
– |
indywid. |
98,0 m |
– |
72,9 pkt |
199,4 pkt |
Kazuyoshi Funaki |
13. |
17 lutego |
1998 |
Hakuba |
Olimpijska |
K-120 |
– |
druż.[uwaga 1] |
75,0 m |
86,5 m |
373,8 pkt (76,7 pkt) |
559,2 pkt |
Japonia |
36. |
10 lutego |
2002 |
Park City |
Utah Olympic Park |
K-90 |
– |
indywid. |
86,5 m |
– |
106,0 pkt |
163,0 pkt |
Simon Ammann |
31. |
13 lutego |
2002 |
Park City |
Utah Olympic Park |
K-120 |
– |
indywid. |
117,5 m |
– |
108,5 pkt |
172,9 pkt |
Simon Ammann |
8. |
18 lutego |
2002 |
Park City |
Utah Olympic Park |
K-120 |
– |
druż.[uwaga 2] |
111,5 m |
107,0 m |
801,6 pkt (185,8 pkt) |
172,5 pkt |
Niemcy |
43. |
12 lutego |
2006 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
91,0 m |
– |
104,5 pkt |
162,0 pkt |
Lars Bystøl |
39. |
18 lutego |
2006 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
110,5 m |
– |
84,4 pkt |
192,5 pkt |
Thomas Morgenstern |
13. |
20 lutego |
2006 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-125 |
HS-140 |
druż.[uwaga 2] |
113,5 m |
– |
321,5 pkt (89,8 pkt) |
662,5 pkt |
Austria |
40. |
13 lutego |
2010 |
Whistler |
Whistler Olympic Park |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
93,0 m |
– |
107,0 pkt |
169,5 pkt |
Simon Ammann |
42. |
20 lutego |
2010 |
Whistler |
Whistler Olympic Park |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
107,5 m |
– |
78,0 pkt |
205,6 pkt |
Simon Ammann |
42. |
9 lutego |
2014 |
Krasnaja Polana |
Russkije Gorki |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
92,5 m |
– |
109,2 pkt |
168,8 pkt |
Kamil Stoch |
|
15 lutego |
2014 |
Krasnaja Polana |
Russkije Gorki |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
111,0 m |
80,3 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
11. |
17 lutego |
2014 |
Krasnaja Polana |
Russkije Gorki |
K-125 |
HS-140 |
druż.[uwaga 2] |
126,0 m |
– |
402,0 pkt (113,5 pkt) |
639,4 pkt |
Niemcy |
|
10 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-98 |
HS-109 |
indywid. |
84,0 m |
83,1 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
17 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-125 |
HS-142 |
indywid. |
101,5 m |
46,4 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
12. |
19 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-125 |
HS-142 |
druż.[uwaga 3] |
102,5 m |
– |
274,5 pkt (68,8 pkt) |
824,0 pkt |
Norwegia |
Zamknij
Starty Kima Hyun-ki na mistrzostwach świata – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[uwaga 4] |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
61. |
21 lutego |
1999 |
Bischofshofen |
im. Paula Ausserleitnera |
K-120 |
– |
indywid. |
70,0 m |
– |
17,0 pkt |
246,4 pkt |
Martin Schmitt |
64. |
26 lutego |
1999 |
Ramsau |
Matten W90 |
K-90 |
– |
indywid. |
73,0 m |
– |
75,5 pkt |
179,5 pkt |
Kazuyoshi Funaki |
|
19 lutego |
2001 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-116 |
– |
indywid. |
85,5 m |
47,1 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
23 lutego |
2001 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-90 |
– |
indywid. |
56,5 m |
33,0 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
22 lutego |
2003 |
Predazzo |
Giuseppego dal Bena |
K-120 |
– |
indywid. |
97,5 m |
68,5 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
28 lutego |
2003 |
Predazzo |
Giuseppego dal Bena |
K-95 |
– |
indywid. |
81,5 m |
84,0 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
46. |
19 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
84,0 m |
– |
100,5 pkt |
155,5 pkt |
Rok Benkovič |
10. |
20 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-90 |
HS-100 |
druż.[uwaga 2] |
80,0 m |
– |
403,0 pkt (91,0 pkt) |
567,5 pkt |
Austria |
38. |
25 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-120 |
HS-137 |
indywid. |
117,5 m |
– |
108,0 pkt |
205,2 pkt |
Janne Ahonen |
13. |
26 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-120 |
HS-137 |
druż.[uwaga 2] |
108,0 m |
– |
307,4 pkt (87,9 pkt) |
829,9 pkt |
Austria |
|
26 lutego |
2011 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
84,5 m |
81,4 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
50. |
3 marca |
2011 |
Oslo |
Holmenkollbakken |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
100,5 m |
– |
67,4 pkt |
210,1 pkt |
Gregor Schlierenzauer |
|
21 lutego |
2015 |
Falun |
Lugnet |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
78,5 m |
85,4 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
26 lutego |
2015 |
Falun |
Lugnet |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
100,5 m |
70,2 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
11. |
28 lutego |
2015 |
Falun |
Lugnet |
K-120 |
HS-134 |
druż.[uwaga 5] |
95,5 m |
– |
253,2 pkt (47,2 pkt) |
619,4 pkt |
Norwegia |
Zamknij
Starty Kima Hyun-ki na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Skok 3 |
Skok 4 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
30. |
13–14 stycznia |
2006 |
Tauplitz |
Kulm |
K-185 |
HS-200 |
indywid. |
165,5 m |
159,5 m |
– |
– |
533,5 pkt |
254,5 pkt |
Roar Ljøkelsøy |
|
22–24 lutego |
2008 |
Oberstdorf |
im. Heiniego Klopfera |
K-185 |
HS-213 |
indywid. |
158,0 m |
|
136,6 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
18–21 marca |
2010 |
Planica |
Letalnica |
K-185 |
HS-215 |
indywid. |
155,0 m |
|
123,9 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
Zamknij
Starty Kima Hyun-ki na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[uwaga 4] |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
11. |
12 lutego |
1997 |
Calgary |
Alberta Ski Jump Area |
K-89 |
– |
druż.[uwaga 6] |
56,0 m |
61,0 m |
581,0 pkt (95,5 pkt) |
239,0 pkt |
Słowenia |
61. |
15 lutego |
1997 |
Calgary |
Alberta Ski Jump Area |
K-89 |
– |
indywid. |
61,0 m |
66,0 m |
118,5 pkt |
126,5 pkt |
Wilhelm Brenna |
9. |
22 stycznia |
1998 |
Sankt Moritz |
Olympiaschanze |
K-95 |
– |
druż.[uwaga 7] |
80,0 m |
83,5 m |
670,0 pkt (174,5 pkt) |
117,5 pkt |
Niemcy |
30. |
24 stycznia |
1998 |
Sankt Moritz |
Olympiaschanze |
K-95 |
– |
indywid. |
86,0 m |
73,5 m |
161,0 pkt |
70,5 pkt |
Wolfgang Loitzl |
13. |
4 lutego |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
– |
druż.[uwaga 8] |
77,5 m |
80,0 m |
768,5 pkt (201,5 pkt) |
193,5 pkt |
Austria |
26. |
6 lutego |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
– |
indywid. |
86,5 m |
68,0 m |
193,5 pkt |
45,5 pkt |
Kazuki Nishishita |
29. |
3 lutego |
2001 |
Karpacz |
Orlinek |
K-85 |
– |
indywid. |
78,0 m |
79,0 m |
192,5 pkt |
53,5 pkt |
Veli-Matti Lindström |
Zamknij