Komórka Wignera-Seitza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Komórka Wignera-Seitza – teoretyczna konstrukcja przestrzenna, opisująca fragment sieci krystalicznej, której środek stanowi dowolny węzeł sieci (W
), a jej zasięg definiowany jest w ten sposób, że każdy zawarty w niej punkt, bliższy jest węzłowi W
stanowiącemu jej środek, niż dowolnemu innemu węzłowi sieci krystalicznej[1][2].
Komórka Wignera-Seitza jest wyjściowym elementem opisu licznych zagadnień z zakresu mechaniki, elektryczności, krystalografii i metalurgii, a jej nazwa wywodzi się od nazwisk Eugena Paula Wignera i Fredericka Seitza.