Konkurs Piosenki Eurowizji 1961
europejski konkurs muzyczny oranizowany przez Europejską Unię Nadawców / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Konkurs Piosenki Eurowizji 1961?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
6. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 marca 1961 w Cannes na Lazurowym Wybrzeżu przez francuskiego nadawcę publicznego France 3, dzięki zwycięstwu reprezentantki kraju – Jacqueline Boyer podczas konkursu w 1960 roku[1].
Informacje ogólne | |||||
Finał |
18 marca 1961 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca |
Radiodiffusion-télévision française (RTF) | ||||
Prowadzący | |||||
Informacje dodatkowe | |||||
Główny dyrygent |
Franck Pourcel | ||||
Występ interwałowy |
Tessa Beaumont | ||||
Uczestnicy | |||||
Debiut | |||||
Łącznie |
16 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Każdy kraj wyznaczał 10-osobową komisję jurorską, która przyznawała ulubionej piosence po jednym punkcie. | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka | |||||
Muzyka |
Jacques Datin | ||||
Tekst |
Maurice Vidalin | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
Koncert finałowy prowadziła Jacqueline Joubert, a zwycięzcą został reprezentant Luksemburga – Jean-Claude Pascal z utworem autorstwa Jacques’a Datina i Maurice’a Vidalina „Nous, les amoureux”, za który otrzymał 33 punkty[1].
- Osobny artykuł: Cannes.
Koncert finałowy w 1961 odbył się w Palais des Festivals et des Congrès, w tym samym miejscu, co konkurs w 1959. Budynek został zbudowany w 1949 w celu zorganizowania Międzynarodowego Festiwalu Filmowego. Hala znajduje się na promenadzie miasta, którą wyznacza bulwar La Croisette. Obecnie znajduje się tam hotel JW Marriott Cannes[2].
W konkursie wzięli udział reprezentanci 16 nadawców publicznych, w tym debiutujące w stawce telewizje z Finlandii, Hiszpanii i Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii[1].
W konkursie wystąpiło dwóch wykonawców, którzy brali udział w poprzednich konkursach. Reprezentantem Belgii ponownie został Bob Benny, który startował w finale konkursu w 1959. Przedstawicielka Norwegii Nora Brockstedt reprezentowała kraj w finale konkursu w 1960.
- Dyrygenci
Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent. Głównym dyrygentem konkursu był Franck Pourcel[1], który dyrygował orkiestrze podczas występów reprezentantów: Austrii[3], Niemiec[4], Francji[5] i Finlandii[6]. Ponadto orkiestrą dyrygowali: Rafael Ferrer (Hiszpania)[7], Jože Privšek (Jugosławia)[8], Dolf van der Linden (Holandia)[9], William Lind (Szwecja)[10], Francis Bay (Belgia)[11], Gianfranco Intra (Włochy)[12], Kai Mortensen (Dania)[13], Øivind Bergh (Norwegia)[14], Robert Stolz (Austria)[8], Raymond Lefèvre (Monako)[15], Fernando Paggi (Szwajcaria)[16], Harry Robinson (Wielka Brytania)[17] i Léo Chauliac (Luksemburg)[18].
|
Legenda: 1 miejsce |
Każdy kraj wyznaczał 10-osobowe jury, które przyznawało ulubionej piosence po jednym punkcie. |
Wyniki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hiszpania | Monako | Austria | Finlandia | Jugosławia | Holandia | Szwecja | Niemcy | Francja | Szwajcaria | Belgia | Norwegia | Dania | Luksemburg | Wielka Brytania | Włochy | |||||||||||||||||||||||||||||
Uczestnicy konkursu | Hiszpania | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Monako | 3 | 1 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Austria | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Finlandia | 1 | 1 | 2 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jugosławia | 3 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Holandia | 2 | 1 | 1 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Szwecja | 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Niemcy | 1 | 1 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Francja | 2 | 2 | 1 | 1 | 4 | 1 | 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Szwajcaria | 1 | 2 | 2 | 1 | 2 | 4 | 2 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Belgia | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Norwegia | 1 | 2 | 1 | 5 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dania | 1 | 1 | 2 | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Luksemburg | 2 | 4 | 4 | 3 | 5 | 1 | 1 | 5 | 1 | 1 | 1 | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wielka Brytania | 3 | 3 | 7 | 1 | 1 | 8 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Włochy | 1 | 1 | 1 | 1 | 4 | 4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
KRAJE UPORZĄDKOWANE W KOLEJNOŚCI WYSTĘPOWANIA |
Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1961 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa, a także komentatorów konkursu dla telewizyjnych nadawców[19]:
- Kolejność głosowania i krajowi sekretarze
- Włochy - Enzo Tortora
- Wielka Brytania - Michael Aspel[20]
- Luksemburg - nieznany
- Dania - Claus Toksvig
- Norwegia - Mette Janson
- Belgia - nieznany
- Szwajcaria - Boris Acquadro
- Francja - nieznany
- Niemcy- nieznany
- Szwecja - Roland Eiworth
- Holandia - Siebe van der Zee[21]
- Jugosławia - nieznany
- Finlandia - Poppe Berg[22]
- Austria - nieznany
- Monako - nieznany
- Hiszpania - Diego Ramírez Pastor[23]
- Komentatorzy
- Austria - Emil Kollpacher (ORF)
- Belgia - Anton Peters (BRT), Robert Beauvais (RTB)[24]
- Dania - Sejr Volmer-Sørensen (Statsradiofonien TV)
- Finlandia - Aarno Walli (Suomen Televisio)[22]
- Francja - Robert Beauvais (RTF)[24]
- Holandia - Piet te Nuyl[25] (NTS)
- Jugosławia - Ljubomir Vukadinović (Televizija Beograd), Gordana Bonetti (Televizija Zagreb), Tomaž Terček (Televizija Ljubljana)
- Luksemburg - Robert Beauvais (Télé-Luxembourg)[24]
- Monako - Roberto Beauvais (Télé Monte Carlo)[24]
- Niemcy - Wolf Mittler (Deutsches Fernsehen)
- Szwajcaria - Theodor Haller (TV DRS), Robert Beauvais (TSR)[24]
- Szwecja - Jan Gabrielsson[26] (Sveriges Radio-TV i SR P1)
- Włochy - Corrado Mantoni (Programma Nazionale)
- Wielka Brytania - Tom Sloan (BBC TV), Pete Murray (BBC Light Programme)
Z powodu przekroczenia przeznaczonego na konkurs czasu antenowego, w Wielkiej Brytanii ponowny występ zwycięzcy nie był transmitowany[1].
- Eurovision Song Contest 1961. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
- Home - The Palais des Festivals et des Congrès. palaisdesfestivals.com. [dostęp 2013-05-01]. (ang.).
- Sehnsucht Jimmy Makulis. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Einmal sehen wir uns wieder Lale Andersen. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Printemps, avril carillonne Jean-Paul Mauric. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Valoa ikkunassa Laila Kinnunen. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Conchita Bautista – Estando contigo lyrics. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)].
- Ljiljana Petrović Neke davne zvezde. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Wat een dag Greetje Kauffeld. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Welkom op de site van Eurovision Artists. eurovisionartists.nl. [dostęp 2013-05-04].
- September, gouden roos Bob Benny. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Al di là Betty Curtis. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Angelique Dario Campeotto. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Sommer i Palma Nora Brockstedt. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Conductors. [w:] Monaco 1961 [on-line]. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Nous aurons demain Franca di Rienzo. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Are You Sure? The Allisons. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Nous les amoureux Jean-Claude Pascal. 4Lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- Eurovision 1961 Cast and Crew. IMDb. [dostęp 2013-05-04].
- Gordon Roxburgh „Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s”, Telos, UK, 2012, str. 259 isbn=978-1-84583-065-6
- „Greetje vanavond nummer zes”, Nieuwe Leidsche Courant, 18 marca 1961
- Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien?. viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-04]. (fiń.).
- FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010. eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)]. (hiszp.).
- Christian Masson: 1961 - Cannes. Songcontest.free.fr. [dostęp 2013-05-04].
- Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. [w:] Eurovision Artists [on-line]. (niderl.).
- Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), str. 34. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2