Konstytucja cywilna kleru
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konstytucja cywilna kleru, także Konstytucja cywilna duchowieństwa (fr. Constitution civile du clergé) – dokument przegłosowany 12 lipca 1790 przez Konstytuantę w czasie rewolucji francuskiej. Jego celem było dokonanie gruntownych zmian w strukturze francuskiego Kościoła katolickiego, podporządkowanie jego instytucji państwu i zastąpienie konkordatu bolońskiego podpisanego w 1516.