LGM-30 Minuteman I
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
LGM-30 Minuteman I — pierwszy amerykański międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) na paliwo stałe. Minuteman I był pociskiem stacjonującym w podziemnych silosach, wyposażonym do przenoszenia w głowicę balistyczną Mark 5 z ładunkiem termojądrowym W59 o mocy 1,2 megatony.
 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Inne nazwy |
SM80, LGM-30A, LGM-30B, HSM-80A | ||
| Typ | |||
| Przeznaczenie |
strategiczne odstraszanie nuklearne | ||
| Wyrzutnia | |||
| Status |
wycofany ze służby | ||
| Lata służby |
1962 | ||
| Długość |
16,4 m | ||
| Średnica |
1,7 m | ||
| Masa startowa |
29400 kg | ||
| Napęd |
trzystopniowy na paliwo stałe: | ||
| Prędkość |
24100 km/h | ||
| Zasięg |
10100 km | ||
| Naprowadzanie |
bezwładnościowe + komputer pokładowy | ||
| Głowica |
1 x termojądrowa W59 / Mk5 1,2 Mt | ||
| |||
