Leó Szilárd
fizyk amerykański pochodzenia węgierskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Leó Szilárd?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Leó Szilárd (ur. 11 lutego 1898 w Budapeszcie, zm. 30 maja 1964, w La Jolla w Kalifornii[1]) – węgiersko-amerykański fizyk i biolog molekularny.
Leó Szilárd ok. roku 1960 | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Specjalność: fizyka, biologia | |||
Alma Mater | |||
|
Jest uważany za pierwszego naukowca, który systematycznie i planowo wspierał budowę bomby atomowej. Wedle przekazów, idea nuklearnej reakcji łańcuchowej nasunęła się Szilárdowi, gdy 12 września 1933 czekał na światłach przed „Southampton Row” w Bloomsbury. Pomysł ten wpadł mu do głowy ze złości, że Ernest Rutherford nazwał jego pracę o energii atomowej „bezsensem” – Szilárd był współwłaścicielem patentu na reaktor atomowy (U.S. Patent 2708656).
To z powodu jego inicjatywy rozpoczęto budowę pierwszej bomby atomowej na świecie. Leó Szilárd był też tym, który przekonał Alberta Einsteina do napisania listu do prezydenta Franklina Delano Roosevelta, który przyczynił się do rozpoczęcia prac nad projektem Manhattan. Oprócz niego, uczestniczyli w tym projekcie trzej inni wybitni węgierscy uczeni: Edward Teller, John von Neumann i Eugene Wigner, sam Szilárd mówił ironicznie o „węgierskiej konspiracji”. Całą czwórkę nazywano też „The Martians”. Jednakże Leó Szilárd był też tym, który w 1945 usiłował odwieść Stany Zjednoczone od planu zrzucenia bomby atomowej na Japonię, albo przynajmniej je opóźnić. Nie ukrywał potem, iż uważa zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę za tragiczny błąd.