Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – pięciobój mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pięciobój mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Zawody zostały rozegrane 7 lipca na Stadionie Olimpijskim.
- Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912.
Zawody składały się z: skoku w dal, rzutu oszczepem, biegu na 200 metrów, rzutu dyskiem i biegu na 1500 metrów. Po trzech konkurencjach w zawodach zostawało dwunastu najlepszych zawodników, zaś do piątej konkurencji awansowało jedynie sześciu. Punktu były przyznawane na zasadzie pierwsze miejsce = jeden punkt, drugie miejsce = dwa punkty itd.
Jim Thorpe wygrał cztery z pięciu konkurencji i zdobył złoty medal. W styczniu 1913 roku ogłoszono, że Thorpe w latach 1909-1910 grał w lidze baseballowej i przyjmował za to pieniądze, co wiązało się obowiązującą zasadą amatorstwa. MKOL zareagował szybko, odebrał mu wszystkie tytuły i zażądał zwrotu wszystkich zdobytych trofeów. Złoto i tytuł mistrzowski przyznane zostały Norwegowi Bie.
W 1982 roku Thorpe został zrehabilitowany i ogłoszony współmistrzem razem z Bie. W 2022 Międzynarodowy Komitet Olimpijski ogłosił, że w porozumieniu z Norweskim Komitetem Olimpijskim i Paraolimpijskim uznaje Thorpe’a za jedynego złotego medalistę w tej konkurencji[1].