Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XVIII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XVIII Olimpiady) odbyły się w 1964 roku w Tokio (Japonia). Były to pierwsze igrzyska olimpijskie rozgrywane na kontynencie azjatyckim. Igrzyska te były jednymi z najlepiej zorganizowanych i najsprawniej przeprowadzanych w dotychczasowej historii. Dzięki zorganizowaniu igrzysk Japonia zerwała z opinią kraju imperialnego, militarnego i zrujnowanego po przegranej wojnie oraz wypromowała się na międzynarodowej arenie jako kraj nowoczesny i atrakcyjny do zagranicznych inwestycji. Przygotowania do igrzysk poprzedzone były modernizacją kraju, co przejawiało się m.in. budową nowych obiektów sportowych, rozbudową metra tokijskiego i uruchomieniem shinkansenu – pierwszej na świecie superszybkej kolei. Igrzyska w „Kraju kwitnącej wiśni” stały się imprezą łączącą tradycje ze współczesnością (zastosowano m.in. najnowsze techniki pomiarów wyników). Były to także pierwsze na świecie igrzyska transmitowane w telewizji w kolorze. Po wykluczeniu przez organizatorów niektórych sportowców z Indonezji oraz Korei Północnej kraje te wycofały swoje reprezentacje. MKOL nie wyraził zgody na występ ekip RPA, co było reakcją na rasistowską (w stosunku do czarnoskórej większości) politykę rządu w Pretorii.
![]() | |||
![]() |
|||
---|---|---|---|
Stolica igrzysk | |||
Liczba ekip |
93 | ||
Liczba sportowców |
5151 | ||
Liczba konkurencji |
163 w 19 dyscyplinach | ||
Otwarcie | |||
Oficjalne otwarcie |
cesarz Hirohito | ||
Zamknięcie | |||
Przysięga olimpijska |
Takashi Ono (sportowcy) | ||
Znicz olimpijski |
Yoshinori Sakai | ||
Stadion | |||
|
Do programu igrzysk wprowadzono kobiecą i męską siatkówkę oraz narodowy sport Japonii – judo. Lekkoatletyka poszerzona została o dwie nowe konkurencje: Pięciobój lekkoatletyczny (późniejszy Siedmiobój) oraz bieg na 400 metrów (obie wśród kobiet). Igrzyska olimpijskie w Tokio były rekordowe pod względem osiągniętych wyników – pobito 37 rekordów świata i 77 olimpijskich.