Liga Narodów
Organizacja międzynarodowa utworzona po I wojnie światowej i istniejąca w latach 1920-1946 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Liga Narodów (ang. League of Nations, fr. Société des Nations) – istniejąca w latach 1920-1946[2] organizacja międzynarodowa powstała z inicjatywy prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrowa Wilsona podczas paryskiej konferencji pokojowej kończącej I wojnę światową[3]. Statut Ligi został przyjęty przez paryską konferencję pokojową. Stał się on pierwszą częścią podpisanego 28 czerwca 1919 traktatu wersalskiego i wszedł w życie 10 stycznia 1920, wraz z innymi postanowieniami traktatu[4].
|
Ten artykuł od 2012-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Ten artykuł dotyczy organizacji międzynarodowej w XX wieku. Zobacz też: Liga Narodów – ujednoznacznienie. |
Język roboczy | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Członkowie | |||
Sekretarz generalny (ostatni) | |||
Utworzenie |
28 czerwca 1919[1] | ||
Rozwiązanie |
18 kwietnia 1946 | ||
|
Celem Ligi Narodów było utrzymanie pokoju i współpracy na świecie, a impulsem do jej utworzenia był wielki rozlew krwi podczas I wojny światowej. Siedzibą organizacji była Genewa. W związku z powstaniem Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1945 r., Liga Narodów została formalnie rozwiązana w 1946 roku, choć faktycznie przestała funkcjonować już podczas II wojny światowej. Ustanowienie Ligi Narodów stało się przyczyną odmowy ratyfikacji traktatu wersalskiego przez Stany Zjednoczone, bowiem Senat USA z większością republikańską był przeciwny polityce prezydenta Wilsona w tym zakresie, wejściu do Ligi i poddaniu się jej jurysdykcji.