Litwa Środkowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Litwa Środkowa – państwo marionetkowe zależne od Polski, ze stolicą w Wilnie, którego powstanie zostało ogłoszone przez gen. Lucjana Żeligowskiego 12 października 1920 po zainscenizowanym tzw. buncie Żeligowskiego. 18 kwietnia 1922 roku przyłączona do Polski.
Szybkie fakty Język urzędowy, Stolica ...
1920–1922 | |||||
| |||||
Hymn: Rota | |||||
Język urzędowy | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Typ państwa | |||||
Status terytorium | |||||
Zależne od | |||||
Głowa terytorium | |||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Liczba ludności • całkowita • gęstość zaludnienia |
| ||||
bunt Żeligowskiego |
12 października 1920 | ||||
Wcielenie do Polski |
18 kwietnia 1922 | ||||
|
Zamknij
Termin „Litwa Środkowa” był przejawem planów federalistycznych Józefa Piłsudskiego. Wraz z Litwą Wschodnią (tereny obecnej Białorusi) i Litwą Zachodnią (tereny Republiki Litwy) Wileńszczyzna miała tworzyć pozostające w unii z Polską państwo litewskie, składające się z trzech kantonów narodowościowych.