Lokomotywa parowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lokomotywa parowa (parowóz) – lokomotywa napędzana silnikami parowymi. Para pochodzi z kotła opalanego najczęściej węglem kamiennym.
Pierwszą lokomotywę parową zbudował w 1802 roku Richard Trevithick[1][2]. Za wynalazcę współczesnej lokomotywy parowej uważa się George’a Stephensona. Jego parowóz Rakieta (Rocket) z 1829 r. stał się pierwowzorem wszystkich dalszych konstrukcji.
Ostatnimi regularnymi liniami zwykłego ruchu pasażerskiego w Europie obsługiwananymi przez lokomotywy parowe są połączenia Wolsztyn – Leszno (dni powszednie) i Wolsztyn – Poznań (soboty)[3][4].