Ludwik III Andegaweński
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik III Andegaweński (Louis de Anjou) (ur. 25 września 1403, zm. 12 listopada 1434 w Cosenzy) – książę Andegawenii i Kalabrii, hrabia Maine, Prowansji, Forcalquier i Piemontu, pretendent do tronu Neapolu, najstarszy syn Ludwika II Andegaweńskiego i Jolanty, córki króla Aragonii Jana I Myśliwego. Starszy brat Marii Andegaweńskiej – królowej Francji[1].
| Książę Andegawenii, Kalambrii
Hrabia Prowansji i Forcalquier Tytularny król Neapolu | |||
 Portret Ludwika III | |||
 Herb Andegawenii-Sycylii-Jerozolimy | |||
| Poprzednik | |||
|---|---|---|---|
| Następca | |||
| Dane biograficzne | |||
| Dynastia | |||
| Data urodzenia |
25 września 1403 | ||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Przyczyna śmierci |
Malaria | ||
| Ojciec | |||
| Matka |
Jolanta Aragońska | ||
| Rodzeństwo |
Maria Andegaweńska René I Andegaweński Jolanta Andegaweńska Karol Walezjusz | ||
| Małżeństwo |
Małgorzata Sabaudzka | ||
| Dzieci |
Brak | ||
| |||
| |||
| |||
