Mała Orla Turniczka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mała Orla Turniczka (niem. Kleines Adlertürmchen, słow. Malá Orlia vežička, węg. Kis-Sas-tornyocska[1]) – wznoszący się na wysokość około 2158 m ząb skalny w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Jest to niższa, wschodnia z Orlich Turniczek. Dokładniej znajduje się w zachodniej grani Orlej Baszty pomiędzy Wielką Orlą Turniczką, od której oddziela ją mała, szeroka Orla Przełączka Wyżnia, a głównym wierzchołkiem Orlej Baszty, oddzieloną przez dwusiodłową Orlą Przełączkę Niżnią, przez którą poprowadzony jest szlak Orlej Perci. Od północnej strony urwisko Małej Orlej Turniczki wznosi się około 15 m nad szlakiem. Południowe stoki Małej Orlej Turniczki opadają do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy[2].
Wielka i Mała Orla Turniczka widoczne w lewej stronie zdjęcia, pomiędzy Skrajnym Granatem a Orlą Basztą | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Pasmo | |||
Wysokość |
ok. 2158 m n.p.m. | ||
Pierwsze wejście |
3 sierpnia 1905 | ||
49°13′37,8″N 20°02′06,7″E | |||
|
Wierzchołki Orlich Turniczek są niedostępne dla turystów. Z Granackiej Przełęczy szlak Orlej Perci prowadzi północnymi stokami Wielkiej i Małej Orlej Turniczki. Odcinek ten jest eksponowany i ubezpieczony łańcuchami. Na odcinku tym do 2004 r. zdarzył się jeden wypadek śmiertelny. Na drugą stronę grani Orla Perć przechodzi w Orlej Przełączce Niżniej[3].
- Orla Perć na północnej ścianie Małej Orlej Turniczki
- Mała Orla Turniczka wśród podpisanych obiektów
Pierwsze odnotowane wejścia:
- Wielka Orla Turniczka – Zygmunt Klemensiewicz, Jerzy Maślanka, 13 sierpnia 1904 r.,
- Mała Orla Turniczka – Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, 3 sierpnia 1905 r.[4]