Mały Staw Polski
jezioro tatrzańskie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
jezioro tatrzańskie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Mały Staw[1], często nazywany Małym Stawem Polskim dla odróżnienia od Małego Stawu na Słowacji[2] – niewielkie jezioro tatrzańskie położone w Dolinie Pięciu Stawów Polskich pomiędzy Przednim a Wielkim Stawem. Jezioro położone jest na wysokości 1668 m n.p.m., poniżej zboczy Wyżniej Kopy. Jego powierzchnia wynosi według pomiarów Wojskowego Instytutu Geodezyjnego z 1935 ok. 0,18 ha, głębokość 2,1 m. Wymiary ulegają szybkim wahaniom (głębokość od kilku do kilkunastu cm) w zależności od opadów. Dno pokryte jest warstwą ciemnego mułu[3]. Przez jezioro przepływa okresowy potok odprowadzający nadmiar wody z Przedniego Stawu do Wielkiego Stawu. Na południe od stawu mniejsze oczka wodne. W okresie zimowym jezioro zamarza do dna. W stawie występuje traszka górska – jest to najwyżej w Polsce położone miejsce występowania tego płaza. Na młakach wokół stawu dorodne kępy roślin górskich: różeńca górskiego, dzwonka wąskolistnego, tojadu mocnego, potężne okazy arcydzięgla litworu[4].
Mały Staw Polski, w głębi zbocza Opalonego Wierchu | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość lustra |
1668 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
0,18 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • maksymalna |
|
Objętość |
1800 m³ |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′44″N 20°02′45″E |
Nad brzegiem jeziora Polskie Towarzystwo Tatrzańskie zbudowało w 1876 roku schronisko. Był to jedynie kamienny schron. W 1898 r. przeniesiono drugie, drewniane schronisko z Czerwonych Brzeżków (Schronisko im. Ludwika Zejsznera). W latach 1924–1926 PTT wzniosło nad brzegiem jeziora nowe schronisko według projektu Karola Stryjeńskiego. Spłonęło w 1945 r. Zaraz po wojnie PTT zbudowało kolejne schronisko. Obecnie mieści się tam Strażnicówka TPN, a nowe schronisko turystyczne stoi nad brzegiem Przedniego Stawu[3].