Mechanizm kursów walutowych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mechanizm kursów walutowych (ang. (European) Exchange Rate Mechanism – ERM) – mechanizm wzajemnej stabilizacji walut krajów członkowskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej.
Został on wprowadzony 13 marca 1979 roku, w ramach europejskiego systemu walutowego, za pomocą którego jego członkowie zgodzili się utrzymywać kursy swoich walut wewnątrz wąskiego przedziału. Waluty znajdowały się w „wężu walutowym”, dzięki utrzymaniu kursu każdej z walut wyrażonego w ECU (ang. European Currency Unit) w przedziale ±2,25% ustalonego kursu parytetowego.
Celem mechanizmu było ograniczanie zmienności kursu walutowego i stabilizacja walut europejskich w celu ułatwienia procesu tworzenia unii gospodarczej i walutowej oraz wprowadzenia wspólnej waluty, euro (co miało miejsce w dniu 1 stycznia 1999). Udział w ERM był dobrowolny. Niektóre kraje rezygnowały z uczestnictwa (np. wycofano funta szterlinga) lub zawieszały uczestnictwo (np. zawieszono lira włoskiego). System ten istniał do 1999, gdyż 31 grudnia 1998 kursy walutowe strefy euro zostały zamrożone wobec ECU. Euro zastąpiło ECU przy zachowaniu parytetu 1 EUR = 1 ECU.