Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Medal „Za obronę Leningradu” (ros. Медаль «За оборону Ленинграда») – radzieckie odznaczenie wojskowe.
Medal „Za obronę Leningradu” został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 22 grudnia 1942 roku dla nagrodzenia męstwa obrońców Leningradu podczas II wojny światowej[1].
Medalem „Za obronę Leningradu” nagradzano:
Medalem nagradzane były również osoby ewakuowane z miasta w okresie jego obrony, np. ze względu na odniesione rany, choroby lub konieczność wykonywania innych zadań poza miastem.
Pierwsze medale wręczono w kwietniu 1943. Do 1985 Medalem „Za obronę Leningradu” nagrodzono około 1 470 000 osób[2].
Odznakę medalu stanowi wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm, na którego awersie na tle gmachu Admiralicji w Leningradzie (Sankt Petersburgu) znajdują się skierowane w lewo postacie obrońców z karabinami z bagnetami – żołnierze, marynarz i robotnik oraz robotnica. U góry umieszczona jest mała pięcioramienna gwiazda i napis na obwodzie: ЗА ОБОРОНУ * ЛЕНИНГРАДА (pol.: „ZA OBRONĘ LENINGRADU”). Na rewersie jest na górze sierp i młot, pod nim napis w trzech wierszach: ЗА НАШУ / СОВЕТСКУЮ / РОДИНУ (pol.: „Za Naszą Radziecką Ojczyznę”). Projektantem rysunku był malarz N. Moskalew.
Medal zawieszany jest na metalowej pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru oliwkowego szerokości 24 mm z zielonym wąskim paskiem szerokości 2 mm pośrodku.
Medal noszony był na lewej piersi, w kolejności po Medalu „Za ratowanie tonących”.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.