![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0b/Medusa_nebula.jpg/640px-Medusa_nebula.jpg&w=640&q=50)
Mgławica Meduza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mgławica Meduza (również Abell 21 lub Sh 2-274) – bardzo stara i rozległa mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Bliźniąt przy granicy z gwiazdozbiorem Małego Psa. Jej nazwa pochodzi od mitologicznego potwora[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/ESO_Very_Large_Telescope_images_the_Medusa_Nebula.jpg/640px-ESO_Very_Large_Telescope_images_the_Medusa_Nebula.jpg)
![]() Mgławica Meduza | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
1955 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | |||
Rektascensja |
07h 29m 02,69s[1] | ||
Deklinacja |
+13° 14′ 48,4″[1] | ||
Odległość | |||
Jasność pozorna mgławicy | |||
Rozmiary kątowe |
10,25'[1] | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary | |||
Alternatywne oznaczenia | |||
Abell 21, PN A66 21, Sh 2-274 | |||
|
Została odkryta w 1955 roku i skatalogowana przez George’a Abella w jego katalogu mgławic pod numerem Abell 21. Do lat 1970. była uważana za pozostałość po supernowej[2].
Mgławica ta znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi, a jej rozmiary są szacowane na 4 lata świetlne. Pomimo dużego rozmiaru jej jasność powierzchniowa jest bardzo niska, co utrudnia jej obserwacje[2].
Mgławica Meduza, podobnie jak inne mgławice planetarne, powstała w wyniku ewolucji małomasywnej gwiazdy podobnej do Słońca. Takie gwiazdy w końcowej fazie swojego życia przeobrażają się z czerwonego olbrzyma w białego karła, odrzucając równocześnie swoje warstwy zewnętrzne. Promieniowanie ultrafioletowe pochodzące od gorącej, starzejącej się gwiazdy powoduje świecenie mgławicy[3].