Międzynarodowy kodeks nomenklatury botanicznej
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzynarodowy kodeks nomenklatury botanicznej – zespół zasad i zaleceń dotyczących tworzenia nazw naukowych (systematycznych) roślin stosowanych w botanice, stanowiących nomenklaturę botaniczną.
Kodeks może być zmieniony jedynie przez Międzynarodowy Kongres Botaniczny i International Association for Plant Taxonomy. Od 2017 obowiązuje Kodeks z Shenzhen, który zmienił obowiązujący w latach 2012–2016 Kodeks z Melbourne, którego poprzednikami były Kodeks wiedeński (2005–2011), Kodeks z St. Louis i Kodeks z Tokio (1994).
Kodeks z Melbourne, przyjęty podczas XVIII Międzynarodowego Kongresu Botanicznego w lipcu 2011 i obowiązujący od 1 stycznia 2012, wprowadził istotne zmiany w stosunku do poprzednich wydań: obejmują one zniesienie obowiązku ukazania się w formie drukowanej pracy opisującej nowy gatunek oraz konieczności przedstawienia diagnozy nowego gatunku w języku łacińskim (te zmiany weszły w życie jeszcze w 2011, niektóre zaczęły obowiązywać w 2013)[1].