Mięsień podobojczykowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięsień podobojczykowy (łac. musculus subclavius) – w anatomii człowieka mały, wrzecionowaty mięsień położony między obojczykiem a pierwszym żebrem. Bocznie przyczepia się do dolnej powierzchni obojczyka. Biegnie skośnie ku dołowi i przyśrodkowo gdzie przyczepia się do powierzchni górnej pierwszego żebra na granicy chrzęstno-kostnej[1][2].
Unaczyniony jest przez tętnicę nadłopatkową, a unerwiony przez nerw podobojczykowy C5–6[1].
Mięsień ten obniża obojczyk i kieruje go ku przodowi. Rozszerza światło żyły podobojczykowej przy unoszeniu ramienia[1].
- AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 682–683, ISBN 978-83-200-4323-5.
- Richard L.R.L. Drake Richard L.R.L., A. WayneA.W. Vogl A. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M. Mitchell Adam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 97–98, ISBN 978-83-66548-15-2.