Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień potyliczno-czołowy (łac. musculus occipitofrontalis) – w anatomii człowieka parzysty mięsień sklepienia czaszki, należący do mięśni wyrazowych. Oba mięśnie potyliczno-czołowe wraz z oboma mięśniami skroniowo-ciemieniowymi, połączone wspólnym rozcięgnem – czepcem ścięgnistym, tworzą mięsień naczaszny[1][2].
Mięsień potyliczno-czołowy jest położony powierzchownie pod skórą. Składa się z dwóch czworobocznych brzuśców:
Brzusiec czołowy jest unaczyniony przez tętnicę nadbloczkową, tętnicę nadoczodołową (obie od tętnicy szyjnej wewnętrznej) i gałąź powierzchowną tętnicy skroniowej powierzchownej (od tętnicy szyjnej zewnętrznej), a unerwiony przez gałęzie skroniowe nerwu twarzowego. Brzusiec potyliczny jest unaczyniony przez tętnicę potyliczną (od tętnicy szyjnej zewnętrznej), a unerwiony przez gałąź potyliczną nerwu usznego tylnego (od nerwu twarzowego)[1]
Brzusiec potyliczny ustala położenie czepca ścięgnistego, umożliwiając przez to brzuścowi czołowemu poruszanie skórą czoła. Brzusiec czołowy jest antagonistą mięśni okrężnego oka, marszczącego brwi i podłużnego; współpracuje z dźwigaczem powieki górnej. Unosi brwi, tworzy poprzeczne fałdy na czole, nadaje twarzy wyraz uwagi[1][2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.