Mięsień zasłaniacz zewnętrzny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięsień zasłaniacz zewnętrzny, mięsień zasłonowy zewnętrzny (łac. musculus obturator externus, musculus obturatorius externus) – w anatomii człowieka płaski, wachlarzowaty mięsień, zaliczany do grupy mięśni brzusznych obręczy kończyny dolnej lub mięśni przedziału przyśrodkowego uda[1][2][3]. Mięsień ten rozpoczyna się na powierzchni zewnętrznej błony zasłonowej i jej granicach kostnych, a kończy się na dole krętarzowym kości udowej na jej tylnej powierzchni[4][1]. Zbiegające się włókna biegnące za kością udową i tworzące ścięgno końcowe można dojrzeć na preparacie rozciągając mięśnie bliźniaczy dolny i czworoboczny[5].
Unaczyniony jest przez tętnicę zasłonową i tętnicę okalającą udo przyśrodkową, a unerwiony przez gałąź tylną nerwu zasłonowego ze splotu lędźwiowego (L3–L4)[1][3].
Chociaż należy rozwojowo do grupy przywodzicieli uda, przywodzenie w stawie biodrowym nie jest jego główną funkcją. Przede wszystkim obraca on udo na zewnątrz, a także ustala staw biodrowy w płaszczyźnie strzałkowej[5].