Miazga zęba

Miazga zęba (łac. pulpa dentis) – tkanka wypełniająca jamę zęba (komorę, kanały oraz kanały boczne i komorowo-ozębnowe). Jest to bogato unerwiona i unaczyniona, dojrzała tkanka łączna typu embrionalnego, podobna do tej występującej w pępowinie[1]. Niektórzy autorzy klasyfikują ją jako tkankę łączną galaretowatą niedojrzałą[2]. Przez otwór anatomiczny, kanały boczne i komorowo-ozębnowe łączy się z przyzębiem[2].

Wraz z zębiną stanowi jedność strukturalno-funkcjonalną, czyli endodontium.

W zależności od położenia wyróżnia się[3]:

• Miazgę koronową (pulpa coronalis) – wypełnia komorę (cavum dentis)
• Miazgę korzeniową (pulpa radicularis) – wypełnia kanał korzenia (canalis radicis dentis)

Miazga zębowa toleruje temperaturę w zakresie 25–42 °C[2].