Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2019
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2019 – dwudzieste szóste mistrzostwa świata w piłce ręcznej mężczyzn, oficjalny międzynarodowy turniej organizowany przez IHF mający na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w piłce ręcznej na świecie, który odbywał się w Danii i Niemczech w dniach 10-27 stycznia 2019 roku. W zawodach występowały dwadzieścia cztery zespoły, automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się Francja jako mistrz świata z 2017 oraz reprezentacje Danii i Niemiec jako gospodarze zawodów. O pozostałe miejsca odbywały się kontynentalne eliminacje.
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarze | |||
Otwarcie |
10 stycznia 2019, Berlin | ||
Zamknięcie (finał) |
27 stycznia 2019, Herning | ||
Liczba drużyn |
24 (z 5 konfederacji) | ||
Liczba aren |
6 (w 6 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
60 | ||
Liczba bramek |
3221 (53,68 na mecz) | ||
Oglądalność |
514 767 (8579 na mecz) | ||
Najlepszy zawodnik (MVP) |
Sprzedaż biletów została uruchomiona w połowie grudnia 2017 roku[1], następne zaś w transzach[2][3], w lipcu 2018 roku ich sprzedaż przekroczyła czterysta tysięcy sztuk[4]. Transmisje telewizyjne przeprowadziło kilkadziesiąt stacji z całego świata, w terytoriach nimi nie objętych dostępne były w Internecie[5], zawody można było śledzić również w mediach społecznościowych[6], dodatkowo w pięciu z sześciu miast-gospodarzy przygotowano także strefy kibiców[7].
Oficjalną turniejową piłkę przedstawiono na początku maja 2018 roku[8], zaś oficjalną piosenkę mistrzostw przygotowali Duńczyk DJ Kongsted i Niemiec Dominik Klein[9], a miała ona premierę na początku kwietnia 2019 roku[10]. Zorganizowano także konkurs na projekt maskotki zawodów[11] rozstrzygnięty podczas losowania grup[12], zaś ich ambasadorami zostali Javi Martínez, Dominik Klein, Lukas Podolski, Heiner Brand, Andreas Neuendorf, Torsten Mattuschka, Stefan Kretzschmar, Pascal Hens, Henning Fritz, Lars T. Jørgensen, Jesper Nøddesbo i Kasper Søndergaard[13]
Spośród trzynastu europejskich zespołów[14] do fazy zasadniczej awansowało dziewięć[15]. Półfinały były również wewnątrzeuropejską sprawą[16][17][18][19][20], tytuł mistrza świata po raz pierwszy w historii zdobyła reprezentacja Danii pokonując w finale Norwegów, brąz natomiast wywalczyli Francuzi[21][22][23].
Po zakończonym turnieju IHF opublikowała statystyki indywidualne[24][25] i drużynowe[26].