Monaster Zmartwychwstania Pańskiego w Ugliczu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monaster Zmartwychwstania Pańskiego – prawosławny męski klasztor w Ugliczu, w jurysdykcji eparchii peresławskiej[1] Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Eparchia | |
| hieromnich |
Dymitr (Gorbatiuk) |
| Typ monasteru |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Sobór |
Zmartwychwstania Pańskiego |
| Cerkiew |
św. Marii Egipcjanki |
| Cerkiew |
Ikony Matki Bożej „Hodigitria” |
| Fundator | |
| Styl |
ruski |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
XVII w. |
| Data zamknięcia |
1918 |
| Data reaktywacji |
1999 |
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 57°31′32″N 38°18′32″E | |
| Strona internetowa | |
Dokładny czas powstania monasteru nie jest znany. Według jednej z hipotez klasztor należał do grupy prawosławnych wspólnot mniszych ufundowanych przez księcia uglickiego Romana Władimirowicza w II poł. XIII w. Inna wersja zakłada, że monaster powstał przed 1482, gdyż w wymienionym roku Żywot św. Paisjusza Uglickiego wspomina o archimandrycie Natanielu ze wspólnoty pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego. Kompleks budynków monasterskich był pierwotnie drewniany i znajdował się bezpośrednio nad brzegiem Wołgi (obecnie zlokalizowana jest w tym miejscu cerkiew św. Jana Chrzciciela)[2].
W 1609 monaster został zajęty przez wojska polsko-litewskie. Przełożony klasztoru ihumen Laurenty i 60 broniących obiektu mnichów zginęło, a zabudowania wspólnoty zostały całkowicie zniszczone. Odbudowano je, również z drewna, po zakończeniu wojny polsko-rosyjskiej[3].
Klasztor został przeniesiony na nowe miejsce z inicjatywy metropolity rostowskiego Jonasza, który niegdyś rozpoczynał w nim życie monastyczne. W latach 1674–1677 z jego funduszy zbudowany został monumentalny sobór Zmartwychwstania Pańskiego z dwoma ołtarzami bocznymi, dzwonnicę z cerkwią św. Marii Egipcjanki oraz refektarz z cerkwią Ikony Matki Bożej „Hodigitria” oraz dzwonnicą z zegarem. Wszystkie te obiekty wzniesiono na podklecie i połączono galerią[2].
Przeniesienie monasteru na nowe miejsce miało zapobiec jego zalewaniu przez rzekę, jednak nie odegrało pod tym względem swojej roli – klasztor nadal podmywany był przez potok Troicki i Szełkowkę. W 1764[3] wspólnota została zlikwidowana, a sobór Zmartwychwstania Pańskiego przemianowano na świątynię parafialną[2].
W 1918 monaster został zamknięty przez władze radzieckie i zaadaptowany na muzeum. Następnie z zabudowań korzystali budowniczowie elektrowni wodnej w Ugliczu i sztucznego Zbiornika Uglickiego[3]. W kolejnych latach obiekty sakralne stopniowo niszczały. Zostały odremontowane dopiero w latach 1956–1971, wtedy też przeprowadzono wzmocnienie gruntu, by uniknąć jego dalszego podmywania[2]. Planowana była adaptacja całego kompleksu na cele muzealne, jednak przerwano ją z powodu braku funduszy[3].
Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt w 1999, dzięki staraniom arcybiskupa jarosławskiego i rostowskiego Micheasza[3]. Rozpoczęto wówczas remont zniszczonych i pozbawionych wyposażenia klasztornych cerkwi[2]. W 2000 wspólnota została restytuowana[3].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
