Nō
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nō (jap. 能 nō; dosł.: umiejętność, talent, sztuka, dar, zdolność)[1] – jeden z głównych gatunków klasycznego teatru japońskiego. Teatralna forma sztuki, przekazywana przez pokolenia. Uznana za jedną z najstarszych sztuk scenicznych na świecie, a przez UNESCO za „niematerialne dziedzictwo kulturowe”. Składa się z elementów dramatu, muzyki i tańca[1][2][3].