Nowicjat

jeden z pierwszych okresów formacji zakonnej, zwykle po postulacie / Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nowicjat (łac. novitiatum) – nie dłuższy niż dwuletni okres[1] rozpoczynający życie we wspólnocie zakonnej.

Zusters_in_Sevilla.JPG
Zakonnice w Sewilli. Nowicjuszkę można rozpoznać po białym welonie.

Nowicjat ma na celu:

  • dokładniejsze rozpoznawanie Bożego powołania, właściwego danej wspólnocie.
  • doświadczenie sposobu życia zgromadzenia (kan. 646)[1].

Prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich[1].