ORP Burza
polski niszczyciel typu Wicher / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące ORP Burza?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
ORP Burza – polski niszczyciel (według nazewnictwa okresu dwudziestolecia międzywojennego kontrtorpedowiec) typu Wicher.
ORP „Burza” w latach 30. | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia | |||
Położenie stępki |
1 listopada 1927 | ||
Wodowanie |
16 kwietnia 1929 | ||
Marynarka Wojenna | |||
Wejście do służby |
10 sierpnia 1932 | ||
Wycofanie ze służby |
24 lutego 1960 | ||
Los okrętu |
od 1960 okręt muzeum 31 grudnia 1976 skreślony ze stanu floty, złomowany | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność | |||
Długość |
106,9 m | ||
Szerokość |
10,5 m | ||
Zanurzenie |
3,8 m | ||
Napęd | |||
turbiny parowe o mocy 35 000 KM | |||
Prędkość |
33,8 węzła | ||
Zasięg |
3000 Mm | ||
Uzbrojenie | |||
od 1929 roku: 4 działa kal. 130 mm 2 działa plot. kal. 40 mm 4 ckm plot. 6 wyrzutni torped 550 mm 2 wyrzutnie bomb głębinowych 60 min od 1942 roku: 2 działa kal. 130 mm 1 działo plot. kal. 76 mm 4 działa plot. kal. 40 mm 2 działa plot. kal. 20 mm 3 wyrzutnie torped 533 mm 2 wyrzutnie bomb głębinowych 5 miotaczy bomb głębinowych od 1955 roku: 4 działa kal. 100 mm 8 dział plot. kal. 37 mm 4 miotacze bomb głębinowych 1 zrzutnia bomb głębinowych | |||
Załoga |
152 | ||
|
Zbudowany na podstawie zmodyfikowanych planów francuskich niszczycieli typu Bourrasque okręt, został zamówiony 2 kwietnia 1926 roku w stoczni Chantiers Navals Français w Blainville-sur-Orne. Początkowo okręt uzbrojony był w cztery ustawione pojedynczo armaty kalibru 130 mm, dwie armaty plot. kal. 40 mm, dwie trzyrurowe wyrzutnie torped 550 mm, dwie wyrzutnie i dwa miotacze bomb głębinowych oraz dwie pary torów minowych na 60 min kotwicznych – w trakcie służby uzbrojenie zmieniano. Zespół napędowy umożliwiał osiągnięcie maksymalnie do 33,8 węzła. Okręt wszedł do służby 10 sierpnia 1932 roku.
Wraz z bliźniaczym niszczycielem ORP „Wicher”, stworzył zalążek Dywizjonu Kontrtorpedowców. W okresie międzywojennym odbył liczne wizyty w wielu portach nadbałtyckich, reprezentował też Marynarkę Wojenną RP na rewii morskiej w Spithead przy okazji koronacji Jerzego VI. Tuż przed wybuchem II wojny światowej został skierowany do Wielkiej Brytanii w ramach planu „Peking”. Uczestniczył w kampaniach norweskiej i francuskiej, a także bitwie o Atlantyk, prowadząc działania patrolowe oraz w eskorcie konwojów. W 1944 roku jednostka została wycofana do rezerwy, pełniąc w tym czasie funkcje okrętu szkolnego i bazy dla okrętów podwodnych. Po wojnie sprowadzony w 1951 roku do Polski, po remoncie i przebudowie pełnił służbę jako okręt obrony przeciwlotniczej.
Po wycofaniu z linii, od 31 maja 1960 roku przez następne 16 lat pełnił funkcję okrętu-muzeum Marynarki Wojennej PRL, odwiedziło go w tym czasie blisko 3,75 mln zwiedzających. Złomowany w 1977 roku, niektóre elementy jego uzbrojenia i wyposażenia zachowały się w muzeach.