Obwód izmailski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obwód izmailski[1] (ukr. Ізмаїльська область, rum. Regiunea Ismail) – dawny obwód Ukraińskiej SRR w ZSRR, funkcjonujący w latach 1940–1954. Jego obszar odpowiadał mniej więcej historycznemu regionowi Budziak, będącemu częścią Besarabii[1]. Stolicą obwodu był Izmaił.
dawny obwód (1940–1954) Ukraińskiej SRR | |||
Obwód izmailski w 1947 roku | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
12,400 km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba rejonów |
13 | ||
Położenie na mapie | |||
|
Miał terytorium 12,400 km² (4800 ²). Leżał w południowo-zachodniej części Ukrainy, i do chwili zniesienia w 1954 był jej najdalej na południe wysuniętm obwodem[2]. Od południa graniczył z Rumunią, od zachodu i północy z Mołdawską SRR, na północym wschodzie na krótkim odcinku z obwodem odeskim Ukraińskiej SRR, a na wschodzie z Morzem Czarnym[3].
W dwudziestoleciu międzywojennym jako jeden z dwóch obwodów (obok czerniowieckiego) znajdował się w granicach Królestwa Rumunii[4].
Głównym lotniskiem był port lotniczy Izmaił.