Okręty podwodne projektu 613
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręty podwodne projektu 613 (w kodzie NATO: Whiskey) – typ średnich radzieckich okrętów podwodnych z napędem spalinowo-elektrycznym zaprojektowanych do prowadzenia działań operacyjnych na przybrzeżnych i śródlądowych wodach euro–azjatyckich. Budowane były w latach 1950-1958, stanowiły następcę okrętów typu S z zastosowanymi technologiami przejętymi z niemieckich okrętów podwodnych typu XXI. Najliczniej wyprodukowany typ okrętów podwodnych po II wojnie światowej. Pierwszy radziecki typ okrętów podwodnych, który otrzymał zachodnią nazwę kodową dla określenia typu.
Rodzaj okrętu | |||
---|---|---|---|
Kraj budowy | |||
NATO |
Whiskey | ||
Projekt | |||
Zbudowane |
215 i 21 na licencji w Chinach | ||
Służba w latach |
1951-2003 | ||
Uzbrojenie: | |||
12 torped (albo 24 miny) • 2 x armata przeciwlotnicza 57 mm (1xII) • 2 x działko plot. 25 mm 2M-8 (1xII) | |||
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
| ||
Załoga |
52 oficerów i marynarzy | ||
Wyporność: | |||
• na powierzchni |
1055 ton | ||
• w zanurzeniu |
1346 ton | ||
Zanurzenie testowe |
170m | ||
Długość |
76 metrów | ||
Szerokość |
6,6 metra | ||
Napęd: | |||
• silniki elektryczne: • główne: 2 x PG-101 (1350 KM) • cichego ruchu: 2 x PG-103 (100 KM) • 2 silniki wysokoprężne 37D (2000 KM) • 2 baterie akumulatorów 46-SU, 112 ogniw • 2 śruby | |||
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Zasięg: | |||
• na powierzchni |
8580 Mm /10 węzłów | ||
• w zanurzeniu |
335 Mm /2 węzły | ||
|
Okręty wybudowano w konstrukcji dwukadłubowej z opływowym kadłubem lekkim, w pięciu wersjach, niektóre z nich przystosowano do przenoszenia pocisków manewrujących kilka zaś do pełnienia dozoru radarowego. Jednostki te były wyposażone w cztery wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm na dziobie i dwie na rufie. Były to też pierwsze radzieckie jednostki które zdolne były do stawiania min z wyrzutni torpedowych. Wyprodukowano 215 okrętów tego typu dla marynarki wojennej ZSRR, wiele z nich zostało jednak sprzedanych za granicę. 15 jednostek tego projektu zostało dodatkowo wyprodukowanych w Chinach, na podstawie dokumentacji dostarczonej ze Związku Radzieckiego. Konstrukcja tego projektu stała się podstawą dla kolejnych generacji jednostek tej klasy w ZSRR.