Okręty desantowe typu Whidbey Island
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręty desantowe typu Whidbey Island – typ ośmiu amerykańskich okrętów desantowych-doków (LSD, ang. Landing Ship Dock) zbudowanych dla United States Navy w latach 80. XX wieku. Okręty pełnią służbę równolegle z należącymi do tej samej klasy jednostkami typu Harpers Ferry.
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia |
Lockheed Shipbuilding, | ||
Wejście do służby |
1985-1992 | ||
Zbudowane okręty |
8 | ||
Okręty w służbie |
8 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
11 655 t (standardowa) | ||
Długość |
185,6 m | ||
Szerokość |
25,6 m | ||
Zanurzenie |
6,4 m | ||
Napęd |
4 silniki wysokoprężne, 2 śruby | ||
Prędkość |
ponad 20 węzłów | ||
Załoga |
413 + 504 żołnierzy desantu | ||
Uzbrojenie |
2 armaty Mk 38 kalibru 25 mm, | ||
Wyposażenie lotnicze |
lądowisko dla śmigłowca | ||
|
Okręty typu Whidbey Island mogą transportować do 504 Marines, a na ich wyposażeniu znajdują się cztery poduszkowce LCAC. Dodatkowo na pokładzie okrętów znajduje się lądowisko dla śmigłowca.