Onufry Półtorak
polski lekkoatleta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Onufry Półtorak (ur. 6 lipca 1913 w Kostromie, zm. 11 października 2001 w Rzeszowie[1]) – polski lekkoatleta długodystansowiec, mistrz Polski.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data śmierci ...
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Zamknij
Startował zarówno przed II wojną światową, jak i po niej. Przed wojną był wicemistrzem Polski w biegu maratońskim w 1933 oraz brązowym medalistą w maratonie w 1934[2] i w biegu na 10 000 metrów w 1935. W pierwszych powojennych mistrzostwach Polski w 1945 zdobył złoty medal w biegu na 5000 metrów i brązowy w biegu na 1500 metrów[3].
Rekordy życiowe[1]:
- bieg na 5000 metrów – 15:41,8 (6 czerwca 1934, Białystok)
- bieg na 10 000 metrów – 33:24,2 (17 czerwca 1934, Białystok)
- bieg maratoński – 2:52:10,9 (27 sierpnia 1933, Wilno)
Był zawodnikiem Jagiellonii Białystok (1931–1939) i Zjednoczonych Łódź (1945–1948).
Po zakończeniu kariery zawodniczej był działaczem sportowym w Rzeszowie, m.in. sędzią bokserskim i wiceprezesem klubu Walter Rzeszów[1].