Płaśń
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płaśń lub płaśnia – w taternictwie jest to rodzaj tarasu – płaskie lub nieco tylko pochyłe miejsce na skalnej ścianie, w żlebie, lub na grani, o nieregularnym zwykle kształcie. Płaśń może być skalista, piarżysta lub trawiasta[1].
W pasterstwie na Podhalu słowo płaśń miało podobne znaczenia, ale obejmowało także pochyły zwykle i trawiasty taras również na stoku góry lub w dnie doliny. Dawniej często budowano na nim szopy lub szałasy pasterskie[1].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.