Pałubicki V
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałubicki V (Palbicki, Palbitzki, Suchta-Pałubitzki, Zuchta Palubitzki, Brochwicz II odmienny) – kaszubski herb szlachecki.
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu srebrnym jeleń skaczący, czerwony. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie, czerwone między srebrnymi. Labry czerwone, podbite srebrem.
Herb zamieszczony w Nowym Siebmacherze.
Jest to jedna z dwóch rodzin tego nazwiska, różnych herbów. Druga rodzina używała herbu Sokół.
Pałubicki (Palbicki, Palbitzki) z przydomkiem Suchta (Zuchta, Zychta, Sychta). Rodzinę tę notowano głównie z herbem Brochwicz II i taki herb powinien być jej przypisywany w pierwszym rzędzie. Herb Pałubicki V powstał dość późno, zapewne jako przetworzenie Brochwicza na modłę niemiecką (klejnot w barwach labrów). Herby Pałubickich z innymi przydomkami omówione w haśle Pałubicki.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
