Paavo Nuotio
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Paavo Ferdinand Nuotio (ur. 13 marca 1901 w Heinola, zm. 14 listopada 1968 w Lahti[1]) – fiński narciarz. Olimpijczyk i uczestnik mistrzostw świata.
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1901 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 listopada 1968 |
Reprezentacja |
W 1928 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz. W konkursie kombinatorów norweskich uplasował się na 4. pozycji, a w skokach narciarskich, po skokach na odległość 50 i 56 metrów (pierwszy z nich był ówczesnym rekordem olimpijskim), zajął 11. miejsce[1].
Oprócz startu w Sankt Moritz, który miał jednocześnie rangę igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, Nuotio dwukrotnie brał udział w rywalizacji skoczków narciarskich na mistrzostwach świata seniorów – w 1926 w Lahti (w źródłach nie zachował się jego ostateczny wynik – wiadomo jedynie, iż w drugiej serii oddał skok na odległość 36,5 metra) i w 1929 w Zakopanem, gdzie, po skokach na odległość 48 i 53 metrów, zajął 8. miejsce[2].
W 1929 wziął także udział w rywalizacji kombinatorów norweskich na mistrzostwach świata seniorów, plasując się na 7. pozycji[3], a trzy lata wcześniej zajął 20. miejsce[4].
Trzy razy (w 1925, 1927 i 1935) zwyciężał w konkursach skoczków narciarskich na Igrzyskach Narciarskich w Lahti, a raz (1924) zajął w tych zawodach 2. miejsce[2].
W 1925 został mistrzem Finlandii w skokach narciarskich[5], a rok wcześniej zdobył srebrny medal imprezy tej rangi[6].
Uprawiał również pesäpallo, grając w rozgrywkach o mistrzostwo Finlandii w tej dyscyplinie sportu[7][8].