Paleoekologia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Paleoekologia – dziedzina nauki, będąca kierunkiem paleontologii oraz dziedziną ekologii ewolucyjnej, badająca ekologię kopalnych gatunków roślin i zwierząt czy ekosystemów.
Ten artykuł od 2010-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji: kwiecień 2008. |
Zajmuje się m.in. rekonstruowaniem budowy i funkcjonowania zbiorowisk roślin, warunków środowiska (zwłaszcza klimatu) w minionych epokach geologicznych, badaniem zależności między budową oraz funkcjami organizmów kopalnych a ich przystosowaniem się do środowiska oraz warunkami ekologicznymi ich życia. Badania paleoekologiczne wykonywane są na podstawie:
- szczątków roślin i zwierząt,
- analizy pyłkowej (palinologia),
- datowania w stosunku do organizmów kopalnych i warstw sedymentacyjnych,
- fizycznych pomiarów prób skał, minerałów i powietrza (uwięzionego np. w bursztynie lub lodzie),
- metod izotopowych, analizy chemicznej,
- metod mineralogicznych i geologicznych.