Parafia Matki Bożej Różańcowej w Lisiej Górze
parafia rzymskokatolicka w diecezji tarnowskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
parafia rzymskokatolicka w diecezji tarnowskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Matki Bożej Różańcowej w Lisiej Górze – parafia rzymskokatolicka położona w diecezji tarnowskiej w dekanacie Tarnów Północ. Erygowana w XIII wieku. Mieści się przy ulicy Stefana Jaracza.
kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
ul. Jaracza 8b |
Data powołania |
XIII wiek |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diecezja | |
Dekanat | |
Kościół | |
Proboszcz |
ks. dr prał. Krzysztof Bułat |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne |
pierwsza niedziela października oraz ostatnia niedziela kwietnia |
Położenie na mapie gminy Lisia Góra | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |
50°04′53,040″N 21°01′34,802″E | |
Strona internetowa |
Parafia powstała tutaj najprawdopodobniej w XIII / XIV w. W kronice parafialnej czytamy[1]: „W środku wsi Lisia Góra przed rokiem 1368 był kościół drewniany pod wezwaniem św. Wojciecha”. Fakt ten potwierdza Jan Długosz w „Liber Beneficiorum” (1470 r.). W miejscu obecnej świątyni stał wówczas niewielki drewniany kościółek ufundowany przez Leliwitów Tarnowskich. Służył on parafianom przez wiele lat, bo aż do roku 1710, kiedy to spłonął doszczętnie z całym wyposażeniem. Należy pamiętać, iż Lisia Góra była przez lata bardzo dużą parafią, gdyż obejmowała okoliczne wsie. I tak w 1665 r. należały do niej oprócz Lisiej Góry: Żukowice, Śmigno, Pawęzów, Lipiny, Zaczarnie, Kobierzyn, Łukowa, Wymysł, Wychylówka, Breń, Piaski i Krzyż.
Dzieła budowy nowej, murowanej świątyni barokowej (z zachowaniem poprzedniego wezwania), podjął się jej ówczesny administrator, ks. Maciej Schabowicz. Budowa trwała od roku 1716 do 1728. Konsekracji dokonał w dniu 17 października 1734 r. ks. biskup Michał Kunicki. Został też wyznaczony dzień obchodzenia rocznicy poświęcenia kościoła na pierwszą niedzielę po święcie przeniesienia relikwii św. Wojciecha. Niedługo potem, bo już w 1747 r. znów kościół został dotknięty pożarem. Przy okazji prac remontowych i budowlanych wykonano chór muzyczny i dwa boczne ołtarze – św. Jana Nepomucena (obecnie Serca Pana Jezusa) i św. Antoniego. Podobnie duża inwestycja miała miejsce dopiero w drugiej połowie XIX w. Wydłużono wtedy nawę główną, dobudowano zakrystię od strony południowej.
Parafia lisiogórska zasłynęła z kultu maryjnego za sprawą obrazu Matki Bożej Różańcowej, który uznano jako cudowny po trzykrotnym ocaleniu go z pożaru. Jak podają źródła, istniało tu też od dawna Bractwo Różańcowe, dokument wizytacji parafii z 1665 r. potwierdza, iż Bractwo to posiadało obraz Najświętszej Maryi Panny „wieloma srebrnymi wotami przyozdobiony”. Obraz posiadał sukienki, a głowa Matki Boskiej i Dzieciątka ozdobiona była koronami ze srebra i złota. Na początek powstania Bractwa i umieszczenia tego obrazu w kościele źródła wskazują wiek XVI[2]. Obraz ten został zrabowany przez Kozaków, a na jego miejsce umieszczono inny, podobny do pierwotnego z wieku XVIII. Obecny kult maryjny przejawia się przez tradycyjne nabożeństwa maryjne; zwłaszcza w środowych nowennach, nabożeństwie fatimskim i I sobót miesiąca. W parafii działają liczne róże różańcowe (14 róż mężczyzn i 26 róż kobiet)[3]. Na wieży kościoła jeden z trzech dzwonów nosi imię Matki Bożej Różańcowej (odlany w 1979 r.)[4]. W pierwszą niedzielę października parafia obchodzi odpust ku czci Maryi Różańcowej. Obok kościoła z okazji jubileuszu 650-lecia istnienia parafii powstał Ogród Różańcowy[5][6].
Proboszczowie od 1700 roku[7]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.