W karierze łyżwiarza szybkiego reprezentował barwy klubów SNPTT Zakopane[2], Olimpia Elbląg i SKŁ Górnik Sanok (w 1984 roku przeniósł się z Olimpii do SKŁ Górnika Sanok[2][3], w barwach klubu z Sanoka startował od 1985[4]). Przez trzy lata startów w barwach Górnika Sanok zdobył 15 medali mistrzostw Polski seniorów na dystansach i w wieloboju (5 złotych, 7 srebrnych i 3 brązowe)[5]. W trakcie kariery zawodniczej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego[6]. Brał udział w edycjach łyżwiarskiego Maratonu Walterowskiego, upamiętniającego gen. Karola Świerczewskiego (I: 23 marca 1986[7][8], II: 22 marca 1987[9]). W sezonie 1987/1988 walczył o uzyskanie minimum gwarantującego zakwalifikowanie na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 w Calgary, jednak nie został zaakceptowany przez PZŁS do składy polskiej kadry na igrzyska[10][11][12]. Zakończył karierę w grudniu 1989[13].
Od 2013 prezes zarządu firmy Nordic Sport[22][23]. W 2014 zasiadł w zarządach spółek z Tarnobrzega i Rzeszowa[24].
W czerwcu 2015 Prokuratura Okręgowa w Krośnie przedstawiła Piotrowi K. zarzuty poświadczenia nieprawdy i przekroczenia przepisów kodeksu spółek handlowych[25][26].
Mistrzostwa Polski
W barwach Górnika Sanok zdobył łącznie 15 medali Mistrzostw Polski seniorów: 5 złotych 7 srebrnych i 3 brązowe[27]. Wybrane sukcesy:
1987 – Pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1986 roku organizowanego przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”[43][44]
1988 – 12. miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Polski Południowo-Wschodniej 1987 roku organizowanego przez dziennik „Nowiny”[45]
1988 – Pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1987 roku organizowanego przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”[46]
1989 – Drugie miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1988 roku organizowanego przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”[50]
1990 – Odznaka „za zasługi dla województwa krośnieńskiego” (przyznana przez WRN w Krośnie za wysokie osiągnięcia sportowe i godne reprezentowanie krośnieńskiego sportu)[13].
Grzegorz Michalewski, Sanocki Klub Łyżwiarski - sekcja łyżwiarstwa szybkiego, Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej, Rocznik nr 9, Sanocki sport, Sanok 2009, s. 147.