Plautdietsch
język / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Plautdietsch – język tzw. ruskich mennonitów. Ponieważ, począwszy od końca XIX wieku, w związku ze wzrastającym militaryzmem rosyjskim musieli oni opuścić swoje wschodnie posiadłości, jego użytkownicy żyją dzisiaj w wielu krajach:
- Ameryka Łacińska: Paragwaj, Meksyk, Boliwia, Brazylia, Belize
- Europa i Azja Środkowa: Niemcy, Rosja, Kazachstan, Kirgistan, Ukraina
- Ameryka Północna: Kanada, Stany Zjednoczone
Ten artykuł od 2017-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Obszar |
Argentyna, Belize, Boliwia, Brazylia, Kanada, Niemcy, Meksyk, Paragwaj, Rosja Stany Zjednoczone, Ukraina | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 261 tys. | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-2 | gem | ||
ISO 639-3 | pdt | ||
IETF | pdt | ||
Glottolog | plau1238 | ||
Ethnologue | pdt | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Posługuje się tym językiem w jakimś stopniu około 500 tys. osób na świecie. Wiele jednak z nich to osoby dwu-, trzy-, a nawet czterojęzyczne. W Ameryce Łacińskiej, ponieważ żyją w odciętych od świata wspólnotach, mówi tym językiem jako jedynym między 100 a 150 tys. osób. Język ten jest archaiczną odmianą języka dolnoniemieckiego z wpływami innych języków germańskich. Pod względem sytuacji socjolingwistycznej przypomina język pensylwański.