Pobór (wojsko)
przymusowe wcielenie dorosłych obywateli do wojska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pobór – powołanie grupy dorosłych obywateli do odbycia służby wojskowej. Proces obejmuje całokształt przedsięwzięć związanych z oceną zdolności fizycznej i psychicznej (realizowane przez właściwe komisje lekarskie powoływane przez władze lokalne na czas trwania poboru) młodych ludzi do służby wojskowej oraz ujęciem ich w ewidencji wojskowej. Nie należy mylić poboru z powołaniem, kiedy to otrzymuje się kartę powołania (tzw. bilet) nakładającą obowiązek stawienia się w określonym miejscu i czasie do odbycia czynnej służby wojskowej.
Zobacz też: inne znaczenia słowa „pobór”. |
Obowiązkowy pobór i powołanie do wojska często spotykają się ze sprzeciwem powoływanych, zwanych obdżektorami, którzy są negatywnie nastawieni do służby wojskowej z wielu różnych przyczyn, tak religijnych, jak i światopoglądowych; nie bez znaczenia są motywy polityczne, jak na przykład niechęć wobec niepopularnego rządu lub udziału w działaniach zbrojnych uznanych za niezgodne z interesem kraju; motywy ideologiczne, czyli chęć zapobieżenia łamaniu praw obywatelskich. Tacy powołani czasami starają się uniknąć służby, na przykład szukając ucieczki za granicą[1]. W niektórych krajach władze starają się przeciwdziałać takiemu zachowaniu wprowadzając rodzaj służby zastępczej, jak na przykład Zivildienst (służba cywilna) w Austrii i Szwajcarii. W większości krajów byłego bloku sowieckiego pobór obejmuje nie tylko przyszłych żołnierzy sił zbrojnych, ale również funkcjonariuszy organizacji paramilitarnych, którzy kierowani są do formacji quasi-policyjnych lub obrony cywilnej bądź służb ratunkowych niebędących odpowiednikiem służby wojskowej.
Na początku XXI wieku wiele państw zrezygnowało z powoływania do zasadniczej służby wojskowej, składając obronę kraju w ręce żołnierzy zawodowych z naboru ochotniczego. Nabór taki wymaga jednak od kandydatów szczególnych zdolności i przygotowania do prowadzenia walki z bronią w ręku oraz sprostania wszelkim przeciwnościom. Wiele państw, które zrezygnowały z przymusowego powoływania do służby, nadal rezerwuje sobie prawo do przywrócenia go na wypadek wojny lub poważnych sytuacji kryzysowych[2].
W większości krajów europejskich system przymusowego poboru i powoływania do wojska został zniesiony w latach 2004–2012 lub wcześniej. Wyjątkami (obok wymienionych Austrii i Szwajcarii) są: Dania, Estonia, Finlandia, Grecja, Mołdawia, Norwegia oraz Białoruś, Rosja i Turcja[3]; ponadto na tle stopniowej eskalacji (zaczynając od 2014 roku) wojny rosyjsko-ukraińskiej przymusowy pobór do wojska został przywrócony na Litwie i w Szwecji.