Poliwczyńskipolski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.

Thumb
Wizerunek herbu według T. Gajla

Opis herbu

Istnieje kilka przekazów na temat kształtu tego herbu, różniących się szczegółami.

Na podstawie Księgi herbowej rodów polskich Ostrowskiego herb można blazonować następująco[1]:

W polu błękitnym – półksiężyc złoty barkiem do góry z sześciopromienną gwiazdą złotą między rogami. Nad hełmem w koronie – ogon pawi. Labry błękitne podbite złotem.

Zamieszczony jednak przez Ostrowskiego wizerunek herbu odbiega od opisu: półksiężyc jest tu z twarzą, a w klejnocie znajduje się pięć piór pawich[2].

Tadeusz Gajl zamieścił natomiast u siebie rysunek, w którym półksiężyc jest bez twarzy, a w klejnocie jest siedem piór pawich[3].

Najwcześniejsze wzmianki

Podług Ostrowskiego odmiana przysługiwała Poliwczyńskim w Prusach[1]. Seweryn Uruski pisze, że wzięli nazwisko od wsi Poliwna w ziemi dobrzyńskiej, głównie zaś zamieszkiwali w ziemi michałowskiej i brali przydomek Długosz. Z tej rodziny Ignacy podpisał elekcję 1764 z ziemią ruską, tenże Ignacy miał być cześnikiem wendeńskim w 1775, dziedzicem dóbr Krempe. Józef, kanonik inflancki w 1777, proboszcz przasnyski miał w 1788 nabyć wieś Golany w pow. przasnyskim[4]. Dunin-Borkowski przytacza Poliwczyńskich w ziemi różańskiej w 1764[5], natomiast Niesiecki wspomina ich w ziemi zawskrzyńskiej[6]. Poliwczyńscy mieli służyć w armii pruskiej: w roku 1806 wspominany jest podporucznik von Poliwczynski[7].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych:

Poliwczyński (Polewczyński, von Poliwczynski, von Polwczynski).

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.