Profilaktyka i kontrola zakażeń
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Profilaktyka i kontrola zakażeń to dyscyplina związana z zapobieganiem zakażeniom związanym z opieką zdrowotną. Jest to stosowana subdyscyplina epidemiologii. W Europie Północnej profilaktyka i kontrola zakażeń zostały rozszerzone z opieki medycznej na komponent zdrowia publicznego, znany jako „ochrona przed zakażeniami” (smittevern, smittskydd, Infektionsschutz, infection protection w lokalnych językach). Jest istotną częścią infrastruktury ochrony zdrowia[1]. Kontrola zakażeń odnosi się do czynników związanych z rozprzestrzenianiem się zakażeń w placówce opieki zdrowotnej, czy to wśród pacjentów, personelu od pacjentów, pacjentów od personelu, czy też wśród personelu. Obejmuje środki zapobiegawcze, takie jak mycie rąk, czyszczenie, dezynfekcja, sterylizacja oraz szczepienia. Stosowane środki przeciwinfekcyjne obejmują antybiotyki, środki przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe i przeciwpierwotniakowe. Inne aspekty obejmują nadzór, monitorowanie i badanie każdego podejrzenia wybuchu infekcji oraz zarządzanie nią. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) utworzyła jednostkę ds. Zapobiegania i kontroli zakażeń (IPC, ang. Infection Prevention and Control), która publikuje powiązane wytyczne[2] i materiały edukacyjne[3][4].