Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Piechoty im. Zawiszy Czarnego – oddział piechoty polskiej sformowany we Włoszech z jeńców armii austro-węgierskiej w 1918 roku w ramach Armii Polskiej we Francji.
20 grudnia 1918 komenda obozu w La Mandria di Chivasso wydała rozkaz sformowania szóstego z kolei pułku[uwaga 1] − pułku piechoty im. Zawiszy Czarnego[2]. Tworzenie tego oddziału polegało na grupowaniu szeregowców w dwustuosobowe grupy kompanijne. W pierwszych tygodniach zorganizowano dziewięć kompanii. Kompanie wchodziły w skład trzech batalionów. Ze starego rocznika sformowano kompanię rezerwową[1][4]. W kwietniu 1919, po likwidacji obozu jeńców w Santa Maria Capua Vetere, włączona została w skład pułku kompania karabinów maszynowych ppor. Feliksa Franka[5].
Żołnierze nie posiadali broni. Wobec powyższego szkolono ich z przedmiotów bojowych jedynie teoretycznie. Podstawą szkolenia była instrukcja opracowana przez mjr. Leona Radziwiłła oraz francuskie regulaminy wojskowe. Prowadzono zajęcia z historii Polski i geografii. Kładziono przede wszystkim nacisk na kształcenie obywatelskie. Wpajano zasady powinności obywatelskiej, służby wewnętrznej oraz samodyscypliny. Ćwiczono też gimnastykę i musztrę[6].
Z końcem kwietnia 1919 znaczna część pułku została przewieziona z Chivasso do Turynu i dalej ku granicy włosko-francuskiej w Mont Caenis. Po przekroczeniu granicy wojsko skierowano do Lyonu, gdzie nastąpiła reorganizacja oddziału[7]. Na bazie II batalionu[uwaga 2] dawnego 7 pułku piechoty im. Zawiszy Czarnego zorganizowany został 20 pułk Strzelców Polskich[9]. Kadrę oficerską i podoficerską stanowili żołnierze francuscy ze stacjonującego w Lure 414 pułku piechoty[10]. Na bazie kolejnych batalionów sformowano 19 pułk Strzelców Polskich[11][12] i 21 pułk Strzelców Polskich[13].
Uroczystość wręczenia chorągwi 7 pułkowi im. Zawiszy Czarnego odbyła się 15 marca 1919 w obozie La Mandria di Chivasso. Obecni byli między innymi zastępca szefa misji KNP w Rzymie mjr Marian Dienstl-Dąbrowa, burmistrz Chivasso Bergandi oraz wojskowi przedstawiciele państw Ententy. Burmistrz w ciepłych słowach odniósł się do wysiłku polskich żołnierzy i jednocześnie zapewnił o swoim poparciu dla sprawy polskiej[uwaga 3]. Następnie przemawiał komendant obozu, były dowódca pułku, kpt. Karol Golachowski. Po tych oficjalnych przemowach mjr Marian Dienstl-Dąbrowa wręczył chorągiew nowemu dowódcy pułku, por. Stanisławowi Kauckiemu. Po wręczeniu odbyła się defilada oddziału. Po defiladzie odbył się turniej sprawności o mistrzostwo obozu[14].
Dowódcy pułku[uwaga 4] | |||
---|---|---|---|
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
kpt. | Karol Golachowski[1] | 20 XII 1918 – 15 II 1919 | komendant obozu La Mandria |
por. | Stanisław Kaucki (p.o) | 15 III 1919[14] – | |
kpt. | Jan Chlebek | IV 1919[14] – |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.