Rýchla brigáda
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rýchla Brigáda (pol. Brygada Szybka) – słowacki związek taktyczny uczestniczący w ataku Niemiec na ZSRR od 8 lipca 1941.
Odznaka Rýchla Divízia wręczana żołnierzom od sierpnia 1941 r. | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
8 lipca 1941 |
Rozformowanie |
22 sierpnia 1941 |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Brygada ta wchodziła w skład słowackiego korpusu ekspedycyjnego (brygada zmotoryzowana i brygada piechoty) jako wyodrębniona część Armii Polowej dowodzonej przez gen. Malára, współdziałała z niemiecką 17 Armią w składzie HGr Süd, dowódcą 21 Brygady został mianowany płk Rudolf Pilfousek. Jednostka ta została utworzona na bazie Grupy Szybkiej „Kalinčak” po inspekcji gen. Ferdinanda Čatloša 8 lipca 1941.
W pierwszym etapie ofensywy otrzymała ona zadanie jak najszybszego przejścia przez granicę, pomiędzy Słowacją a Generalnym Gubernatorstwem, następnie dojście do niemiecko-sowieckiej linii demarkacyjnej i prowadzenie natarcia na Sanok, następnie na Lwów i Winnicę. Dotarcie do Sanu odbyło się bez strat własnych, ze względu na brak oporu. Do pierwszych potyczek z Armią Czerwoną doszło jedynie opodal wsi Trzcianiec. Jednakże za rzeką San znajdowały się już umocnienia Linii Mołotowa, naszpikowane bunkrami, wałami przeciwczołgowymi oraz kozłami hiszpańskimi. Około 8 lipca 1941 jednostka została podporządkowana dowództwu 17 Armii. Do ostrych walk doszło po raz pierwszy pod Załużem, gdzie jednostka poniosła straty. 16 lipca 1941 dotarła do Gródka Jagiellońskiego. Z 22 na 23 lipca 1941 r. stoczyła bitwę z Armią Czerwoną nieopodal wsi Lipowiec-Ilnice. Po bitwie brygada była reorganizowana i uzupełniona do etatu dywizji zmotoryzowanej pod dowództwem płk. Jozefa Turanca, otrzymała nazwę Dywizja Szybka (Rýchla divízia).