Radoszyce
miasto w województwie świętokrzyskim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Radoszyce?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Radoszyce (ang. fonet. [radɔˈʂɨt͡sɛ]; ros. Радошице [Radoszyce], jid. ראדאשיץ [Radashits][2]) – miasto w Polsce położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim.
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Radoszyce (ujednoznacznienie). |
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Radoszycach | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1370-1870, 2018 | ||||
Burmistrz |
Michał Pękala | ||||
Powierzchnia |
17,1689 km² | ||||
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 41 | ||||
Kod pocztowy |
26-230 | ||||
Tablice rejestracyjne |
TKN | ||||
51°04′27″N 20°15′47″E | |||||
TERC (TERYT) |
2605044 | ||||
SIMC |
0264986 | ||||
Urząd miejski ul. Żeromskiego 2826-230 Radoszyce | |||||
| |||||
Strona internetowa |
Miasto jest siedzibą władz gminy miejsko-wiejskiej Radoszyce oraz parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła[3].
W latach 1975–1998 położone w województwie kieleckim. Należy do ziemi sandomierskej, będącej częścią historycznej Małopolski[4].
Nazwa miejscowości jest patronimiczno-dzierżawczą i najprawdopodobniej wywodzi się od imienia Rados lub Radosz, do którego należały okoliczne ziemie.
Radoszyce są silnie związane z historią Polski. W okresie poprzedzającym ukształtowanie się państwowości polskiej, osada leżała na pograniczu terytoriów plemiennych Polan i Wiślan tj. późniejszej Małopolski i Wielkopolski. Później były miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[5]. W okresie potopu szwedzkiego stanowiły teatr działań wojennych armii Rzeczypospolitej oraz sprzymierzonych armii najeźdźczych Szwecji i Siedmiogrodu[6]. W czasie wojny konfederackiej (1768-1774) starostwo radoszyckie stało się polem potyczek wojsk polskich, rosyjskich i pruskich. 18 listopada 1794 r. miała tu miejsce ostateczna kapitulacja powstania kościuszkowskiego, a w wyniku III rozbioru Polski w 1795 r. miasto znalazło się pod zaborem austriackim. Wszystkie te wydarzenia sprawiły, że wiek XVIII należy uznać za upadek dotychczas zamożnego i dobrze prosperującego ośrodka hutniczo-rzemieślniczego. W okresie powstania styczniowego mieszkańcy aktywnie manifestowali patriotyzm: chłopi nie płacili Imperium Carskiemu podatków, bojkotowano carskie zarządzenia, wyrabiano kosy dla powstańców[7] oraz aktywnie wspierano cywilną organizację powstańczą. 22 stycznia 1863 r. ludność wzięła udział w zrywie, za co dekretem carskim Radoszyce utraciły prawa miejskie[8].