Reaktor z rdzeniem usypanym
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Reaktor z rdzeniem usypanym (również: reaktor z łożem usypanym, ang. pebble bed reactor, PBR) – rodzaj reaktora jądrowego, w którym rdzeń stanowi stos „usypanych” elementów paliwowych – kul zawierających paliwo jądrowe, np. TRISO. Takie rozwiązanie techniczne stosowane jest w wysokotemperaturowych reaktorach chłodzonych gazem (HTGR). Pierwszym na świecie reaktorem HTGR z rdzeniem usypanym był AVR, uruchomiony w 1966.