Robert Lubera
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Robert Mieczysław Lubera (ur. 1 stycznia 1965 w Nowej Dębie) – polski muzyk; wokalista, kompozytor, autor tekstów, aranżer, producent, grający m.in. w zespołach Sagittarius, The End, Robert Gawliński, Nie-Bo. Mąż aktorki Marty Bizoń[1].
Robert Lubera, Nowa Dęba 2021 | |||
Imię i nazwisko |
Robert Mieczysław[uwaga 1] Lubera | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1965 | ||
Instrumenty | |||
Gatunki | |||
Zespoły | |||
Nie-Bo Sagittarius The End Robert Gawliński | |||
|
Początek działalności to lata osiemdziesiąte, w których był liderem blues-rockowej grupy Sagittarius. Z tym zespołem został laureatem OMPP 84/85 (odpowiednik dzisiejszego „Idola”). Uczestnik festiwalów: Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu koncert „Debiuty 85”, Blues TOP Sopot, Jesień z Bluesem, Rawa Blues, Jarocin (występ nagrany przez radiową „Trójkę”), a także Muzyczny Camping w Brodnicy[2].
Utwory „Deszczowy blues” i „Stary jeep” często gościły na antenie krajowych stacji radiowych, a także znalazły się na pierwszym miejscu listy przebojów Uniwersytetu Columbia w USA[2].
Sagittarius występował na wielu koncertach w kraju i poza jego granicami. Grał między innymi z Tadeuszem Nalepą. W latach dziewięćdziesiątych założył zespół The End. Zespół ten został laureatem pierwszej edycji przeglądu „Marlboro Rock In '93”, a także był uczestnikiem festiwali: Festiwal Piosenki Polskiej Opole ’90 koncert „Premiery”, Jarocin '93. Zespół wydał debiutancki album The End i był supportem zespołu Wilki w czasie trasy koncertowej promującej album Przedmieścia. Nagrał również dwa teledyski do utworów „Zaczynam od nowa” i „Inny świat”.
Jako gitarzysta występował w zespole Róże Europy, a w 1993 rozpoczął współpracę z Robertem Gawlińskim. Z liderem zespołu Wilki nagrał płyty Solo oraz Kwiaty jak relikwie[3]. W trakcie czteroletniej współpracy wiele koncertował między innymi w USA, nagrał dwa koncerty telewizyjne, czterokrotnie występował na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W 1997 rozpoczął działalność koncertową w solowym projekcie Artura Gadowskiego. Brał udział w licznych koncertach, programach telewizyjnych, a także poprzedzał solowy koncert gitarzysty zespołu Queen, Briana Maya.
W 1999 napisał muzykę do spektaklu pt. Błysk rekina w reżyserii Jerzego Fedorowicza rozpoczynając tym samym współpracę z Teatrem Ludowym w Krakowie[4][5]. Spektakl ten do tej pory oglądało czterdzieści tysięcy widzów. Następnym teatralnym przedsięwzięciem była Minnesota Blues[6][7]. To napisana przez legendarnego lidera Oddziału Zamkniętego Krzysztofa Jaryczewskiego autobiografia. Spektakl z muzyką graną na żywo przez nowy zespół Roberta, Nie-Bo, oglądało dwadzieścia tysięcy widzów.
Nagrał piosenkę do filmu Krugerandy, z Maćkiem Stuhrem w roli głównej[8].
Ma również na swoim koncie udział w filmach Anioł w Krakowie i Zakochany Anioł[9].
Do niedawna, jako lider krakowskiej grupy Nie-Bo koncertował u boku m.in. Piotra Nalepy, Macieja Balcara, Eweliny Flinty, Krzysztofa Zalewskiego czy The Liam MacMhurri Band[10][11].
W 2011 koncertuje z zespołem Nie-Bo wraz z Maciejem Balcarem promując jego najnowszą płytę Ogień i woda[12] oraz w 2012 album Live Trax 12. 27 grudnia 2011 z okazji 50-lecia nadania praw miejskich zagrał w Nowej Dębie benefisowy koncert zespołów Sagittarius, The End i Nie-Bo[13][14]. Album z tego koncertu (DVD+CD) został wydany w grudniu 2012[15].